Drie balletten van Kirí Kilián verzameld op één DVD, aangevuld met een introductie door de choreograaf zelf. Bella Figura stamt uit 1998 en is een ballet op muziek van diverse Italiaanse barokcomponisten. Voor Sleepless (2005) baseeerde componist Dirk Haubrich (die vaker met Kylián werkt) zich op het Adagio in c, KV 617 van Mozart. Het ballet Birth-Day (2004) wordt gedanst op diverse fragmenten uit stukken van Mozart.
Zes balletten van Hans van Maanen, verzameld op twee DVD, aangevuld met introducties door de choreograaf zelf. Het Nederlands Dans Theater is te zien met de balletten Déjà Vu (op muziek van Pärt), Solo (op muziek van Bach), Kammerballett (op muziek van Karayev, Scarlatti en Cage) en The Old Man And Me (naar de song van singer/songwriter J.J. Cale, die ook te horen is, naast muziek van Stravinsky en Mozart). Van Het Nationale Ballet zijn Frank Bridge Variations (op het stuk van Britten) en Two Pieces for HET (op hedendaagse Estse muziek van Pärt en Tüür) te aanschouwen.
Het ballet "Romeo en Julia" van Prokofiev had een moeizame ontstaansgeschiedenis. De dansers vonden de muziek te ingewikkeld, terwijl de Sovjet-autoriteiten het onderwerp niet realistisch genoeg vonden. Het enige wat Prokofiev onder deze omstandigheden kon doen, was het samenstellen van een suite. De première van deze suite te Moskou in 1936 was een groot succes, zodat al gauw een tweede suite volgde. Deze uitvoeringen maakte het publiek gaandeweg vertrouwd met de muziek van "Romeo en Julia", zodat een uitvoering van het volledige ballet op den duur niet kon uitblijven. Ook deze voorbereidingen verliepen niet zonder problemen. Langzamerhand echter groeide het vertrouwen tussen de componist, de choreograaf en de dansers, zodat de première in 1940 te Lenin-grad uiteindelijk een groot succes werd. Dirigent Claudio Abbado stelde uit de complete balletmuziek en de beide suites een eigen compilatie samen, waarbij hij zowel de muzikale als psychologische samenhang probeerde te respecteren. (...) (H.J., muziekweb)
Het hofleven met zijn vele feesten, partijen en ontvangsten stelde speciale eisen aan het soort muziek wat een hofmusicus diende te produceren. Lully componeerde in die begintijd een serie Italiaanse divertissementen en tussen 1655 en 1671 dertig balletten, waarvan de helft in samenwerking met Isaac de Benserade. Hij had daarmee grote invloed op de dansstijl aan het koninklijke hof. In plaats van de gebruikelijke muziek die geschikt was voor langzame en statige bewegingen componeerde hij levendige dansen op een snel ritme: het menuet, de gavotte en de bourrée. (Muziekweb).
Ravel's Greatest Hit : The Ultimate Bolero, met tien versies van zijn bekendste werk, waaronder twee 'gewone' uitvoeringen: Charles Munch met het Boston Symphony Orchestra en Eduardo Mata met het Dallas Symphony Orchestra. Daarnaast horen we o.a. versies van Isao Tomita (synthesizer), Benny Goodman en zijn orkest en Arthur Fiedler met zijn Boston Pops Orchestra.
Wie de mannelijke dansers van Les Ballets de Trockadero voor het eerst ziet optreden, verbaast zich over de mix van gratie, technische vaardigheid en humor die de drag queens op het podium laten zien. (bron: NPO) Op deze DVD uit 2001 is 87 minuten aan balletsuccessen verzameld van het ensemble, aangevuld met een interview van 13 minuten. We zien delen uit de balletten Het zwanenmeer van Tsjaikovski en Raymonda van Glazoenov.
"Vanwege de viering van 150 jaar Nederlandse grondwet op 5 mei [1998, AB] ontving choreograaf Jiri Kylian van minister Dijkstal van Binnenlandse Zaken een opdracht voor een dansvoorstelling, gebaseerd op artikel 1: "Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan." Het resultaat, "One of a kind", wordt deze week op cd aangeboden. De muziek bestaat uit talloze door Kylian aangedragen geluidsfenomenen (madrigalen van Gesualdo, zingende Tibetaanse monniken, vocale spelletjes van Eskimo's etc.) die door Brett Dean tot één geheel werden samengevoegd. Tijdens de uitvoering maakt een danseres zich los van het publiek en mengt zich met de scenes op het toneel. Zij representeert de gezamenlijke vrijheid. De solo's voor cello in deze productie werden gespeeld door Pieter Wispelwey. (H.J., Muziekweb).
"Adembenemend mooi is de voorstelling Rain van Anne Teresa De Keersmaeker. Rain is ook een must voor danshaters die voorgoed genezen zullen worden van hun aversie tegen abstracte moderne dans en een must voor dansliefhebbers die hun ogen zullen uitkijken. Rain is niet alleen adembenemend, ademhaling is een van de belangrijkste thema's. Inspiratiebron was het gelijknamige verhaal van de Nieuw-Zeelandse schrijfster Kirsty Gunn over een verdronken kind. Met name de reanimatie bracht De Keersmaeker bij componist Steve Reich en diens Music for 18 musicians uit 1976. Reich werkte in deze compositie met adem als maat van de duur van de noot. Resultaat is een pulserend muziekwerk, dat in al zijn minimalisme eindeloos varieert. De Keersmaker analyseert Reich als altijd tot op het bot zonder daarna klakkeloos de structuur ervan na te dansen in vergelijkbare structuren. Hoewel Rain uiterst minimale trekjes heeft, is de rijkdom in haar bewegingen en ruimtepatronen groter dan ooit." (Ingrid van Frankenhuyzen, NRC)
"Abbado conducts Pulcinella with a good deal of vigour, persuading his smallish group from the LSO to some very adroit, nimble playing". (Gramophone co.uk, de 10 beste Stravinsky-opnamen).
Kaguyahime is one of Japans oldest fairy-tales the story of the moon princess who descends to Earth and is cared for by the family of an old bamboo cutter. Her luminous beauty is meant to spread peace and happiness, but instead the rivalry her heavenly presence provokes results in war. Jiri Kylian one of Europes most highly-acclaimed choreographers, has created a highly-charged fusion of dance, music and theatrical images. The music, composed by Maki Ishii, fuses Western and Eastern sound elements, with Western percussion and Japanese drums, augmented by wind instruments closely associated with traditional Japanese court music. The visual impact of the piece is heightened by Michael Simons stunning design and lighting. Nederlands Dans Theaters performances of Kaguyahime have received universal acclaim and it has been hailed as a visual, dance and musical masterpiece of rare quality, a creation that will leave no one unmoved. (bron: Arthaus)
