"De psychedelische progrock van Elder wordt nooit te zweverig, want de riffs zegevieren. Elder heeft het eigen geluid langzaam laten transformeren van de vrij basale stonerrock op hun eerste albums tot de stevige maar kunstzinnige progrock van nu. Kenmerkend voor Elder is de hoge, koorachtige zang van gitarist Nick DiSalvo, die soms klinkt als een verdwaalde zanglijn uit het oeuvre van indiefolkbands als Fleet Foxes. Zijn hoog afgestemde falset voert je mee naar groene natuurlandschappen, in bijvoorbeeld het omstandig uitgebouwde "Endless Return". De nummers strekken zich uit tot vaak een klein kwartier, maar worden nergens plichtmatig of typisch progrockerig. En dat komt omdat Elder toch steeds de riffs uit de aloude doomrock laat zegevieren: steeds als de syncopische ritmes, in bijvoorbeeld het openingsnummer Catastasis, wat al te technisch worden, zetten de zware en vierkante gitaren je terug op aarde." (Volkskrant)|
De Noorse band Motorpsycho is al 28 jaar zeer productief. Spil is al die jaren het duo Bent Saether (gitaar, leadzang) en Hans Magnus Ryan (basgitaar, zang). De drumplek wisselde nog wel eens. In 2007 trad Kenneth Kapstad toe tot de band, waarmee diverse progressief getinte projecten werden ondernomen. Met Saether begon Kapstad de spin-off Spidergawd, dat zich op groovende psychedelische rock richtte. Spidergawd werd steeds populairder en Saether besloot al snel zich op Motorpsycho te richten. Niet veel later maakte ook Kapstad een keuze: juist voor Spidergawd. Motorpsycho moest dus op zoek naar een nieuwe drummer. Eerlijk gezegd waren we daar niet heel rouwig om, want hoe divers de albums van Motorpsycho ook zijn, met Kapstads almaar doordenderende drumgroove gingen live alle nummers op elkaar lijken. De vers van een jazzopleiding geplukte jonge Tomas Järmir werd begin 2017 als vervanger geïntroduceerd. Tegelijk kwam het nieuws dat het trio 'the desert' ging opzoeken. We waren 'bang' dat men terug zou vallen op de zuigende stonerrocksound uit de jaren negentig, maar het ging om studio's in de woestijn van het zuidwesten van de VS. Daar komt men vandaan met een dubbelaar die weer zeer gevarieerd is en soms doet denken aan de met southern rock geïnjecteerde albums van rond de eeuwwisseling en soms aan de proggy projecten die met organist Ståle Storløkken (nu niet betrokken) werden ondernomen. Het openende titelnummer, bij vlagen ook aardig heavy trouwens, is daar een voorbeeld van.
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
