"Het titelnummer opent op een wat lager tempo dan we gewend zijn en klinkt eigenlijk meteen vertrouwd door de strakke riffs en dito ritmesectie, het goede gitaarwerk, de uitstekende productie en de matige vocalen. Op Life in Hell gaat het tempo een paar tandjes omhoog en vliegen de riffs en solo’s je ouderwets om de oren. Op sommige versies zijn twee bonustracks te horen, namelijk een fijne uitvoering van Police Truck (cover van Dead Kennedys) en een heerlijke versie van This Planet’s On Fire (cover van Sammy Hagar) waarop Sam nota bene zelf ook mee doet. Sam laat meteen even horen dat hij halverwege de zeventig nog steeds over een krachtige stem beschikt. Megadeth staat al jaren te boek als een van de Big Four van het thrash metal genre. Met The Sick, The Dying… And The Dead! bewijst de band nog steeds zeer degelijke albums te kunnen maken." (Written In Music)|
"Tien jaar na de oprichting door zangeres Brittney Slayes en drummer Scott Buchanan laat de melodieuze powermetalgroep zich van zijn sterkste kant horen. Dat doet het Canadese kwintet, met de nieuwe bassist Nikko Whitworth, al vanaf de fantastische opener "Awakening". Hierin zorgen de technische, flitsende Megadeth-riffs ervoor dat je er als luisteraar direct aan de boxen gekluisterd zit. Het is dan ook jammer dat het wat minder bijzondere, rockende "Shadow Guide" erop volgt, maar Unleash The Archers herpakt zich daarna prima met een stampende beat en goed gitaarwerk in het uptempo "The Matriarch", een nummer dat het net als "Call Me Immortal" live goed gaat doen. In laatstgenoemde zegeviert de NWOBHM (New Wave Of British Heavy Metal, de beweging waar o.a. Saxon en Iron Maiden toe behoren, HB). De melodieuze death metal van eerdere releases is vrijwel helemaal verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor melodieuze (rockende) metal met oldschoolriffs in een moderne jasje." (Metalfan.nl)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
