""Mist", van drie popgrootheden in hun nadagen, is even veelkleurig als de herfst. Boudewijn de Groot treedt niet meer op. Henny Vrienten is vorig jaar overleden en George Kooymans kan door de ziekte ALS niet meer gitaarspelen. Vreemde Kostgangers is niet meer. "Mist" voelt dan ook een beetje als een postuum van de drie iconen van de Nederlandse popmuziek. En het merendeel van de teksten bestaat uit de lyriek van mannen die zich in hun nadagen bewegen. Het is herfst op "Mist". En het album is net zo veelkleurig. Er is het filmische karakter van Vrientens liedjes. In het titelnummer parelt een piano en zoemen koortjes. De subtiele arrangementen verraden liefde voor detail en de weldadig kalme stem van De Groot vlijt zich in Vrientens opgemaakte muzikale bedje van "Bladzij Na Bladzij". Terwijl George Kooymans in "De Liefde Kent Geen Tijd" fraaie dramatische Americana serveert met onheilspellend trillende strijkers." (Volkskrant)
"De Nederlandse singer-songwriter Ricky Koole heeft vooral Engelstalige albums gemaakt, maar in 2011 bracht ze al eens een Nederlandstalig album uit. Met "Altijd Iemand" keert ze terug naar haar moedertaal, wat een persoonlijk album oplevert. Het is een album waarop Ricky Koole terugkeert naar de streek waar ze opgroeide. Dat is het Zuid-Hollandse en waterrijke Delftland, maar in muzikaal opzicht kruipt de muziek van Ricky Koole nog steeds dicht tegen de oevers van de Mississippi aan. Het levert een mooi en sfeervol album op." (Erwin Zijleman (van Krentenuitdepop), Platomania) Sommige nummers hebben een Acda & De Munnik-achtige feel. Vast niet ontoevallig werkt Paul de Munnik mee aan "Mijn Moeder Het Water". Ook gaat Dave von Raven een duet aan met Koole: "Volhouden". Voor de begeleiding kan Koole bogen op toppers uit de Nederlandse sessiewereld: Cok van Vuuren (gitaar), Roel Spanjers (toetsen), Bart (bas) en Rob (drums) Wijtman en veelgevraagde koperblazers als trombonist Louk Boudesteijn.
"Met "Struikelen" presenteert singer-songwriter/actrice Birgit Schuurman haar eerste Nederlandstalige album. “Ik zong natuurlijk al jarenlang Nederlandstalig in allerlei theatervoorstellingen maar vond het nu tijd om ook m‘n eigen liedjes in het Nederlands te schrijven en uit te brengen. Met eerlijke teksten die denk ik voor veel mensen herkenbaar zijn”. De 10 Nederlandstalige liedjes die ze schreef met vrouwelijke collega's Stephanie Struijk, Linde Schöne, Nienke Leone en Iris Penning variëren van opgewekt tot melancholiek met een overwegend warme, akoestische sound. De persoonlijke teksten gaan over... "fouten maken, nieuwe paden inslaan, over oude en nieuwe liefdes, mensen en situaties achter je laten en weer door gaan. Over struikelen, vallen, bijna vallen, je balans weer vinden en dan weer struikelend voorwaarts. Maar altijd hoopvol!". Met "Struikelen" laat Birgit horen hoe ze zich artistiek ontwikkeld en verdiept heeft, maar ook toegankelijk is gebleven." (Platomania)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
