Christopher Jarvis Haley Hogwood (Nottingham, 10 september 1941 – Cambridge, 24 september 2014) was een Britse dirigent en klavecinist. Hij was een voorstander van de authentieke uitvoeringspraktijk voor oude muziek. (...) Hij richtte een tweetal ensembles op: samen met David Munrow (1942-1976) het Early Music Consort in 1967 (opgeheven in 1976) en de Academy of Ancient Music, een orkest dat speelt op "historische" instrumenten, in 1973. Met name met het laatstgenoemde orkest maakte hij veel plaat- en cd-opnames en gaf hij wereldwijd uitvoeringen. In 2006 droeg hij de leiding over aan Richard Egarr. Ook trad hij vaak op als gastdirigent. Daarnaast doceerde Hogwood muziek, met name de "authentieke" uitvoeringspraktijk, onder andere aan de Royal Academy of Music in Londen. (...) (wikipedia.org)
"Dies ist der zweite Teil des laufenden Projekts eines vollständigen Sinfoniezyklus von Ferdinand Ries (1784–1838) durch die Tapiola Sinfonietta und den Dirigenten Janne Nisonen. Er enthält die Sinfonien Nr. 4 und 5 des Komponisten. In der Musikgeschichte oft als Beethovens »rechte Hand« bezeichnet, offenbaren diese neuen Aufnahmen der Tapiola Sinfonietta einen bedeutenden Sinfoniker. Die erste Folge der Reihe erhielt hervorragende Kritiken in der deutschen Musikpresse. Obwohl sie als fünfte Sinfonie des Komponisten gezählt wird, stammt die d-moll-Sinfonie aus dem Jahr 1813 und war die zweite Sinfonie des Komponisten, die vollendet wurde. Die Sinfonie war Ferdinand Ries’ Einstand bei der London Philharmonic Society, die in den nächsten elf Jahren einen wichtigen Einfluss auf seine Karriere haben sollte, nachdem er sich in der Stadt niedergelassen hatte. Die Uraufführung der Sinfonie war ein großer Erfolg. (...)" (jpg.de)
Het orkest werd in 1972 opgericht door Sigiswald Kuijken en Gustav Leonhardt. Als kenner op het gebied van authentieke uitvoering van oude muziek kreeg Kuijken de vraag van het Duitse Harmonia Mundi, om Le Bourgeois Gentilhomme van Jean-Baptiste Lully op te nemen onder leiding van Gustav Leonhardt. De naam werd ontleend aan het orkest van Lully zelf aan het hof van Lodewijk de XIV. Onder meer door authentieke instrumenten te gebruiken en de oude speelwijze in ere te herstellen, streeft het orkest ernaar de oude muziek, zowel qua interpretatie als qua klankbeeld, zo getrouw mogelijk te laten herleven. In 2004 introduceerde Sigiswald Kuijken de "violoncello da spalla" (schoudercello) aan het publiek. Op basis van enkele overgeleverde instrumenten en na grondig onderzoek (onder meer rond de snaren) bouwde de Belgisch-Russische instrumentenbouwer Dmitry Badiarov een eerste prototype, dat in de loop van de jaren nog verfijnd werd. (nl.wikipedia.org)
""If I had as much melody as you, and you had as much knowledge as I, we would both be great men." These words capture the essence of Georg Joseph Vogler. While his pupil Carl Maria von Weber famously composed countless Romantic classics, Vogler secured lasting recognition primarily through his theories of composition. However, during his lifetime, he was also highly esteemed as a musician, not only in German-speaking regions but also in Paris, London, Rotterdam, Stockholm, and Vienna. His prolific output spanned a wide range of genres, from opera and singspiel to keyboard music, sacred works, and symphonies. His third and final symphony, La Scala, appears to be a direct response to Mozart’s "learned" Jupiter Symphony. Though Mozart himself dismissed Vogler as a charlatan, even he was not infallible. Listen and judge for yourself!" (Presto Music)
"Deze uitgave staat zozeer in de spotlights, dat het lijkt alsof Decca de promotiecampagne heeft doorgegeven aan The Gramophone. Het interview in The Gramophone van oktober 2011 bevat niettemin een paar intrigerende details. Zo voeg Chailly zich naar Beethovens (extreme) metronoomcijfers, wat hem in het kamp van het ‘authentieke’ musiceren plaatst. Anderzijds dirigeert Chailly vanuit een verouderde Peters Edition, alsof hij een belegen Kapellmeister is. Chailly veronderstelt echter dat de Peters Edition (tweede druk, laat 19e eeuw) Beethovens intenties beter weergeeft dan de moderne editie van Jonathan Del Mar. Het resultaat is een strakke, classicistische cyclus met vaak elektrificerende tempi." (Muziekweb)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
