"Four years after the success of "Groove Du Jour", named best album of the year in 2019 by the French Academie du Jazz, Yes! Trio is back! Strengthened by their differences, these musicians, who never seemed predisposed to meet — a drummer, scion of the great African-American jazz family; a hippie bassist with Yemenite and Moroccan roots; a bon ton Bostonian with a Harvard degree pianist — united by thirty years of love of swing continue to embrace jazz with the same happiness, faithfulness to everything that makes them unique, from Duke Ellington to Motown to Yemen Blues. This third trio album highlights three musicians in perfect osmosis who breathe together, listen and complement one another, perform with subtlety this art of conversation that is at the heart of jazz. They invent this music, cherish it as much as they play with it. Their music is animated by the vital pulsation of swing, but sometimes breaks free from it to blend with Latin claves or explore odd meters." (All About Jazz; 4 uit 5 sterren)
"De CD-serie Jazz in Paradiso is nog maar net op weg of de samenstellers lijken al te rommelen met de formule. Jordan zou in september 1969 optreden in Paradiso, maar omdat de zaal een maand dicht moest, week hij uit naar de VARA-studio. Een jaar later stond hij alsnog in Paradiso, en ook daar horen we opnames van op "Beyond Paradiso". Héél bekend is Clifford Jordan (1931-1993) niet, maar hij was een prima tenor. Stevig en robuust, maar soms ook heerlijk relaxed. Opvallend is de uitvoering van bossanovaklassieker "The Girl From Ipanema". Wie bij die titel in gedachten meteen de fluistersax van Stan Getz hoort, zal verbaasd zijn over het spierballenspel van Jordan. Wat ook opvalt is het hoge niveau van Jordans Nederlandse begeleiders. In Hilversum speelden onder anderen bassist Ruud Jacobs en drummer Han Bennink mee, later typische representanten van de ‘commerciële’ Gooise jazzscene en de Amsterdamse avant-garde, maar hier nog innig verenigd als ritmesectie." (Het Parool)
"Opgenomen in 2004 in De Tor, Enschede. Ditzelfde kwartet speelde 20 jaar later weer in de stad. "Tenorsaxofonist Scott Hamilton werkt aan een meer dan indrukwekkend oeuvre, waarbij het aantal albums ruim de 100 is gepasseerd. Weinigen kunnen zo vanzelfsprekend swingen en hebben zo’n repertoirekennis als deze in 1954 in het Amerikaanse Providence op Rhode Island geboren Amerikaan. Het album opent met "Rhythm Riff", een variatie op het bekende "I Got Rhythm" met een lekker stomende ritmesectie. Maar liefst twaalf chorussen lang is de tenorsaxofonist aan het woord. De glorietijd van de jazz herleeft echt, om daarna naadloos over te gaan in de heerlijke ballad "Easy To Love": zo’n hartenbreker die Hamiltons uitzonderlijke capaciteiten als balladeer over het voetlicht brengt. Een capaciteit die zo mogelijk nog meer uitgelicht wordt in een majestueuze interpretatie van "Old Folks". Als geen ander kan Hamilton in zijn improvisaties een muzikaal verhaal vertellen met een echte kop, romp en staart opbouw." (Jazzenzo)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
