Catalogus

Complete Strijkkwartetten

Les trois sonates the late works (Faust; Melnikov; Queyras) (2018)

"Het Debussy-jaar 2018 begon al veelbelovend in november 2017 met de inmiddels veel geprezen release van violist Renaud Capuçon en fluitist Emmanuel Pahud met Debussys late sonates. Nu, bijna een jaar later, is er opnieuw een fraaie cd-uitgave met opnieuw dezelfde sonates (hier aangevuld met Debussys laatste pianowerken). Ook nu een keur aan topmusici (o.a. Melnikov en Queyras), ditmaal aangevoerd door violiste Isabelle Faust. De Sonate voor fluit, altviool en harp klinkt hier fris en bewegelijk als een frisse lentebries. Minder intens melancholisch dus dan de eerdere release met Emmanuel Pahud, maar zeker niet minder muzikaal. (HJ)

Canto Ostinato (Digitally Remastered) (1995)

Geremasterde heruitgave door Etcetera van eerder op het Composer's Voice-label verschenen opname door de pianisten Gerard Bouwhuis, Gene Carl, Cees van Zeeland en Ariëlle Vernède van Ten Holts bekendste werk. Bovendien gaat het geheel nu gestoken in een veel mooiere hoes en is voorzien van betere hoesinformatie.

Bach: Inventions & Partita (2007)

De twee- en driestemmige inventies werden oorspronkelijk door Bach voor klavier geschreven, maar nu bewerkt voor viool (Jansen), altviool (Maxim Rysanov) en cello (Torleif Thedéen). In de Tweede Partita (met de beroemde Chaconne), waarin de violiste soleert, laat ze horen tot de absolute wereldtop te behoren. Dat vindt blijkbaar ook Roland de Beer, die in De Volkskrant deze CD de hoogste beoordeling van 5 sterren gaf: "Jansens liefde voor kamermuzikale interactie leidt hier tot dertig kortstondige Bach-séances van de hoogste subtiliteit. Frappant genoeg ademt haar solospel in Bachs Partita nr 2 dezelfde hang naar intieme dialoog. In die grote partita (met als slotdeel de monumentale chaconne) is Jansen geheel met zichzelf in gesprek. Goed voor Bach, wiens lijnenspel (een intrinsieke meerstemmigheid, verborgen in de achtereenvolgende noten van één partij) op een even verfijnde als energieke manier gestalte krijgt."

Complete Strijkkwartetten

Stabat Mater; Strijkkwintetten (2003)

Le rideau se baisse lentement durant toute la musique suivante, e.a.w. (1999)

De Nederlandse componist Richard Rijnvos studeerde compositie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Jan van Vlijmen en Brian Ferneyhough. Deze studie sloot hij summa cum laude af. Als componist is Richard Rijnvos op zoek naar een balans tussen het zinnelijke en het rationele, tussen emotie en structuur. Rijnvos gaat hierin zover dat de discussie tussen tonaliteit of atonaliteit, een herkenbare of modernistische klankspraak niet meer relevant is. Rijnvos' muziek is niet vast te pinnen op één herkenbare stijl maar eerder laat hij zich beïnvloeden door buitenmuzikale bronnen zoals literatuur (Samuel Beckett, Italo Calvino, William S. Burroughs) en beeldende kunst (Joseph Beuys). Van grote invloed op zijn muzikale werk is het gedachtegoed van componisten John Cage en Morton Feldman. Getalstructuren, muzikale intuïtie en toeval kunnen een rol spelen in zijn composities, maar evengoed laat hij zich inspireren door de klassieke traditie. (Bron: Muziekencyclopedie.nl).

Élégie (2007)

De beroemde cellist Mischa Maisky, gekoppeld aan de talentvolle Martha Argerich-protégé Sergio Tiempo, keert terug naar de donkere, gevoelvolle muziek van Rachmaninov, waaronder diens grootse Cellosonate en vijf liederen zonder woorden. Over de eerdere samenwerking "Vocalise" schreef International Record Review: "In this stunning programme Maisky's vocal elasticity and intensity work wonders. So masterfully played, so spontaneously felt, it is easy to be swept away."

Sextet, Six Marimbas

Revirado, Pachouli Etc.

Strijkkwartet Nr 1, 2 & 4

Strijkkwartet Nr 8, 9 & 10