"Het meest opwindende album uit Rameau-jaar 2014 verscheen helemaal aan het eind van dat jaar en komt uit Perm. In de stad ten westen van de Oeral is Teodor Currentzis aan het werk. De Griekse dirigent laat zich geen wetten voorschrijven: tegen de trend in om albums samen te stellen uit concertregistraties, leidt Currentzis zijn Musicaeterna als een dictator maat voor maat door de partituur tot zijn ideale opname is vastgelegd. Ook plaatst hij de microfoons ongebruikelijk dicht bij de musici van zijn barokorkest, wat een bijzonder klankbeeld oplevert - de bijgeluiden, de zuchten en streken worden zo onderdeel van de muziek. Zinderend is de klank in de opener Les Fêtes d'Hébé. De trance wordt ruw onderbroken met een agressief gespeelde dans, want in Currentzis' Rameau is geen plaats voor tuttigheid. Ook uitstekend is de samenstelling uit bekende en minder bekende werken, die mooi op elkaar aansluiten. Het resultaat is een heerlijke Rameau-trip." (Merlijn Kerkhof, NRC; waardering: 5 uit 5 sterren!)
La Chapelle Royal is een Frans barokensemble, opgericht in 1987 door de Belgische dirigent Philippe Herreweghe. Oorspronkelijk richtte het orkest zich vooral op het repertoire van Franse componisten uit de 17e eeuw (Dumont, Lully, Charpentier...). La Chapelle Royal was in Frankrijk een van de pijlers van de opkomst van de "Baroqueux", de voorstanders van de authentieke uitvoeringspraktijk, in navolging van Harnoncourt en Gustav Leonhardt.
Winnaar Edison Klassiek 2006, cat. Barok. Uit het juryrapport: "De Franse dirigent Minkowski heeft voor deze opname 17 schitterende stukjes, ontleend aan opera's van Rameau, samengevoegd tot een fantastisch geheel, dat hij 'een denkbeeldige symfonie' gedoopt heeft. Het is eerder een uit haar voegen gebarsten instrumentale suite, maar dat mag de pret niet drukken. Want wat hier te horen is grenst aan 't ongelooflijke. De uitvoering doet bovendien volledig recht aan Rameau's schier onbegrensde inventiviteit."
Luister-10, oktober/november 2011: "Levendige Franse barokmuziek van het allerhoogste niveau, uitgevoerd op het hoogste niveau door het Spaans/Catalaanse toporkest Le Concert des Nations, onder de bezielende leiding van Jordi Savall: mooier kun je het misschien niet krijgen. Het gaat om vier orkestsuites van Rameau. Deze zijn meestal niet als concertmuziek ontstaan, maar als theatermuziek: voor opera's en balletten. Maar ook al in Rameau's eigen tijd was het niet ongebruikelijk dat ze ook 'gewoon' instrumentaal werden utigevoerd. Ze vertonen wel alle trekken van hun oorsprong: een sprankelende en beeldende afwisseling van dansen, fanfares, jachtmuziek, ingetogen ballades, juichende koren, meeslepende aria's - alles subliem georkestreerd. Savall en co. leveren er schitterende uitvoeringen van, waarin alles klopt: de tempi, de sfeer, de elegantie, de uitbundigheid, de statigheid, de warmte, de lyriek, de stilistische opvattingen, het technische spelpeil. Inderdaad: mooier kun je 't niet krijgen." (René de Cocq)
"Aan het eind van hun jubeljaar kunnen Wagner, Verdi en Britten onderhand inpakken. Klaar aan het herdenkingsfront staan Jean-Philippe Rameau, Carl Philipp Emanuel Bach, Christoph Willibald von Gluck en Richard Strauss. De eerste CD-salvo's worden (eind 2013) inmiddels afgevuurd en een amoureuze bloemlezing uit opera's van Rameau (1683-1764) treft meteen de roos. De scherpschutter heet Sabine Devieilhe. Deze 27-jarige sopraan heeft een stem zoals alleen de Fransen hem kunnen maken: licht, beweeglijk, verzengend. Hoor haar schamperen en snateren in de waanzinaria uit Platée. Pleng een traan mee in de fenomenale treuraria Tristes apprêts uit Castor et Pollux. Bij het barokorkest Les Ambassadeurs en dirigent Alexis Kossenko verliest Rameau ook zijn laatste restje nuffigheid. In jeukende dissonanten en een kakofonie van fagotten hoor je de briljante gek Hector Berlioz in de verte al naderen." (Guido van Oorschot, Volkskrant; waardering: 5 uit 5 sterren!!!)
Opname: 2010
"Jean-Philippe Rameau was een van de belangrijkste barokcomponisten in het algemeen en van de Franse componisten in het bijzonder. Hij was niet alleen organist, klavecinist en muziekpedagoog maar geldt als een zeer belangrijk muziektheoreticus wiens invloed tot op de huidige dag doorwerkt. Naast Jean-Baptiste Lully werd hij als hoofdrepresentant van het ancien régime gezien. Zijn omvangrijk muziektheoretisch oeuvre is de basis voor de functionele harmonieleer." (Wikipedia)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
