Opname: 1992.\n"En de missen van Hendrik Andriessen zijn nu eens niet zoetsappig rooms zoals met name veel Italiaanse exemplaren in het begin van de eeuw, maar helder, doorzichtig, volmaakt op de praktijk afgestemd en tegelijk vol onvermoede kleuren en samenklanken. Andriessen durfde immers een directe confrontatie met een ver verleden aan, met de muziek uit de Middeleeuwen en Renaissance. De Duitse esthetica uit de negentiende eeuw had nauwelijks vat op hem. In zijn compositorische werkzaamheden voor de kerk heeft voor Andriessen, zij het zijdelings, ongetwijfeld ook de invloed van Diepenbrock meegespeeld. De kerkmuziek van Diepenbrock is echter veel chromatischer, ja wagneriaanser, meer voor de concertzaal dan voor de liturgie". (Leo Samama, opusklassiek.nl).
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
