"This is a new instalment in the prolonged saga of collaborations that John Zorn periodically proposes to an elite of top notch instrumentalists who are entrusted to visit his musical concepts. Now comes the turn for guitarists, and once again the guitar and brilliance of Bill Frisell is here to lead the trio proceedings. In short, very good instrumental music with provocative literary references, there's a certain air to the guitaristic passages in Oregon's music, particularly in the jazzier moments (which are many)." (Prog Archives)
"De Amerikaanse componist, saxofonist en labeleigenaar John Zorn brengt via zijn platenlabel Tzadik zo ongelooflijk veel uit dat zelfs welwillende fans soms door de bomen het bos niet meer zullen zien. Naast die grote output wisselen de genres waarin Zorn opereert zich met een schrikbarend tempo af. Voor free jazz, metal of folk draait Zorn zijn hand niet om. De enige gemeenschappelijke deler tussen al zijn werk is dat het radicaal avant-gardistisch van geest is: Zorn belichaamt in die zin het toppunt van compromisloosheid. "Nothing Is As Real As Nothing" is een suite voor drie akoestische gitaren, opgedragen aan de grote (toneel)schrijver en dichter Samuel Beckett. Het uitmuntende trio Bill Frisell, Julian Lage en Gyan Riley spelen binnen een aan folk ontleend muzikaal idioom, uiteraard voorzien van aan Zorns geest ontsproten avant-gardistische contouren. Door de warmte van de drie akoestische instrumenten is het een van de meer toegankelijke werken van Zorn." (Muziekweb)
"Het zou wat onzinnig zijn om te beweren dat "Ochestras" een Bill Frisell buiten zijn comfortzone laat horen, want een gitarist die zowel met Elvis Costello en Van Dyke Parks als John Zorn en Paul Motian allianties is aangegaan, deinst waarschijnlijk nergens voor terug. Maar feit is dat hij onder eigen vlag vooral in trio-verband heeft gewerkt en hij hier dus met drummer Rudy Royston en bassist Thomas Morgan respectievelijk het Brussels Philharmonisch en het Umbria Jazz Orchestra achter zich weet. Voor de arrangementen tekende veteraan Michael Gibbs, die in 1977 ook verantwoordelijk was voor de cinematografisch verantwoorde omlijstingen op Joni Mitchells "Don Juan's Reckless Daughter". Frisells delicate toonvorming komt voorbeeldig tot zijn rechts in deze belichting, al is het veelzeggend dat standards van Bill Strayhorn en Stephen Foster nu ongeveer eenzelfde uitwerking hebben als die oude protestkraker "We Shall Overcome"." (Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"Four is guitarist Bill Frisell's third leader set for Blue Note. His top-shelf quartet seamlessly balances improvisational acumen with a profound sense of melodic invention. Frisell's sidemen include saxophonist/clarinetist Greg Tardy, pianist Gerald Clayton, and drummer Johnathan Blake. There is no bassist. Nine of these 13 tracks comprise fresh material, while the remainder are revisioned tunes from his catalog. Much of the new music was composed in notebook fragments during the pandemic; the album is his meditation on loss, renewal, and friendship. It is dedicated to the memory of Ron Miles, one of Frisell's closest friends and the musician whose example he credits with opening his thinking to this intimate method of creation. Frisell left his pieces unfinished and presented them that way with precious little additional information to encourage spontaneous response and interplay from the group..." (Allmusic)
"Charles Lloyd duikt dieper in de rootsmuziek van zijn thuisland Amerika. Deze 80-jarige rietblazer en fluitist is vooral bekend van zijn avant-garde jazzalbum Forest Flower (1966). Met zijn huidige band The Marvels (met onder meer gitarist Bill Frisell en pedalsteelgitarist Greg Leisz) creëert Lloyd nu een stemmige combinatie van americana en jazz. De doorleefde songs en rauwe zang van gast Lucinda Williams lijken hiervoor geknipt. Er werd gekozen uit haar donkere songs als Ventura (van World Without Tears uit 2003) en Unsuffer Me (van West uit 2007). Vooral in een uitgesponnen versie van dat laatste nummer raken band en de zangeres op dreef en krijgt de smachtende intensiteit van het origineel een nieuwe, eigen lading. Door die sterke samenwerking dreigen de instrumentale nummers te gaan klinken als minder betekenisvolle intermezzos. Maar de rol van Williams is prominent genoeg om Vanished Gardens tot een zeer geslaagd album te maken". (MR, Muziekweb)
"Het Italiaans-Deense trio van Stefano Bollani nodigde voor deze CD gitarist Bill Frisell en tenorist Mark Turner uit. De vijf legden in de New Yorkse Avatar Studio open, frisse en stimulerende muziek vast. Geen zwaar aangezette, contemplatieve of als belangrijk neergezette, dan wel zwervend-door-de-geest!-ECM-muziek - nee, communicatieve muziek. Het speelplezier straalt van de combinatie Frisell-Bollani af. Frisell heeft zich op diverse gebieden bewogen, maar hier is hij gitarist pur sang. Doordat hij met zijn ietwat droge tenorgeluid bijna automatisch de hoofdrol neemt, blijft Turner goed staande in de vijf stukken die hij meespeelt. Frisell speelt naast de vier kwintetstukken in nog twee stukken mee: in een kwartetstuk en in een duostuk, samen met Bollani. De Deense ritmetandem vormt een hechte eenheid. Enkele zwaarwegende titels suggereren donkere muziek, maar niets is minder waar. Het feestelijk gevoel dat de calypso "Easy healing" je meteen geeft, behoud je de hele CD." (Hessel Fluitman, Jazzflits)
" Trios: Chapel is een prachtig, delicaat album, dat adembenemend mooi begint met Billy Strayhorns Blood Count. Het was in 1967 Strayhorns zwanenzang, prachtig gespeeld door Johnny Hodges. Lloyds fameuze gevoel voor melodie komt in deze nieuwe versie schitterend naar boven, maar de breekbaarheid van de compositie wordt ook nog eens extra onderstreept door het tedere samenspel van Frisell en Morgan. Zij spelen al jaren samen en weten elkaar moeiteloos te vinden. Een drummer wordt niet gemist, ook niet in de bijna even fraaie vier stukken die nog volgen. Lloyd is ook nog te horen op altfluit, maar het is zijn vloeiende spel op tenorsax dat de meeste indruk maakt." (Volkskrant)
"Guitar virtuoso Julian Lage’s latest disc, “View With A Room”, brings a bit of a change in style for the 34-year-old Californian. Don’t worry, the skill and panache that he is rightly renowned for are still present but on this second outing with Bluenote, there’s a more modern, comprehensive sound, yet also deliberate references to the rock n roll era sound too. Lage himself admits that “In so many ways, I’ve wanted to make this record for years". The answer is provided by collaborations once more with bassist Jorge Roeder and drummer Dave King. Add iconic guitarist Bill Frisell to the mix and horizons can then be truly expanded; his ability to increase the orchestrational possibilities and add ‘voices’ to any ensemble is evident here. With production by Lage’s wife Margaret Glaspy, a singer-songwriter in her own right, who collaborated with engineer Mark Goodell at Brooklyn’s Bridge Studios, there is a real sense of cohesion and musical integrity." (jazzguitartoday)
"Drummer Andrew Cyrille heeft de afgelopen decennia naam gemaakt in onder meer zijn eigen Trio 3 en als begeleider van pianist Cecil Taylor. Daarom wekt een plaat onder zijn eigen naam de interesse, maar het zijn de namen van Bill Frisell (gitaar) en Wadada Leo Smith (trompet) op de hoes van Lebroba die pas echt nieuwsgierig maken. Je komt het al niet zo vaak tegen, een trompet, gitaar en drumtrio, en dan is dit ook nog de eerste plaat waarop Frisell en Smith samen spelen. De elegante tinteling in het spel van Frisell combineert precies zoals je hoopt met de heldere toon, licht zwevende toon van Smith. Cyrille cirkelt daar met zijn lichtvoetige melodische spel steeds heel fraai omheen. Nooit slaat hij gewoon de maat, liever gaat hij met de andere twee bandleden in muzikaal gesprek. Alle drie zijn het meesters in het weglaten, wat in de speciaal voor dit album geschreven stukken steeds tot een mooi spanningsveld leidt. Het klinkt allemaal even teder, meditatief en ingetogen." (Volkskrant, 4 uit 5 sterren)
"This is Frisell's first album for ECM as a (co-)leader since 1988's "Lookout for Hope". It's also the first time, at least in some time, that he's heard with a Gibson semi-acoustic guitar rather than the solid body Fender(-like) guitars that have dominated his work in recent years. His Gibson(s) lacks the intrinsic "twang" for which his Fenders have been so important on many of his roots/Americana-centric recordings. Still, from his very first note/chord on an eleven-minute exploration of Paul Motian's title track from "It Should've Happened a Long Time Ago" (ECM, 1985), the sound the everything is unmistakably Frisell. "Small Town" represents the guitarist's first recorded encounter with Thomas Morgan in the intimate setting of a duo. It's in the naked, vulnerable environs of the duo that the profound chemistry shared by these two thoroughly synchronized players becomes even clearer. Intimate, beautiful and deep, while at the same time knotty, witty and curiously skewed." (Rebecca Kilgore, Allaboutjazz)\n\n"Een muzikale conversatie op hoog niveau." (Gijsbert Kamer, Volkskrant)
"Weinig gitaristen kunnen hun instrument zo laten ademen als Bill Frisell. Zijn Fender Telecaster heeft altijd een tintelend geluid. Zelfs als hij hard speelt, klinkt het nog elegant. Hoewel Frisell zich al decennia vooral in jazzkringen begeeft, heeft hij zijn liefde voor folk en country nooit onder stoelen of banken gestoken. De stap naar een plaat met surf- en popliedjes uit de jaren vijftig en zestig, is dus niet zo gek. Frisell (1951) koos op zijn nieuwe plaat voor liedjes die hem als kind al inspireerden. Je wordt onmiddellijk vrolijk van zijn bewerkingen van "Pipeline", "Turn, Turn, Turn", "Surfer Girl" of "Tired Of Waiting For You". Vooral in dit laatste nummer (van The Kinks) permitteert Frisell zich met zijn pedal steel-gitarist Greg Leisz de nodige vrijheden. Hun samenspel, waarin nooit alleen de melodie wordt gevolgd maar ze ook elkaar van repliek dienen, is knap. Het geeft de overbekende nummers een fris kleurtje." (Gijsbert Kamer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
