"Françoise Hardy werd met enige tegenzin een grootheid in de Franse pop, de ‘yéyé’ en de mode. ‘Ik deed toch echt niet zoveel bijzonders.’ Dinsdag overleed de zangeres en liedschrijver op 80-jarige leeftijd na een lang ziekbed. Haar stem gaf de Franse pop in de jaren zestig een zonnig gezicht en zal ook veel Nederlandse vakantiegangers hebben begeleid, in de auto op weg naar Zuid-Frankrijk. Françoise Hardy, die dinsdag overleed, was een van de aanjagers van de yéyé-beweging, een hippe popstijl waar in de ‘swingende sixties’ geen ontkomen aan was: eerst in het thuisland, daarna in de rest van Europa. Hardy werd een cultfenomeen en artiesten als Iggy Pop en de Britpopband Blur wilden graag met haar werken. In 2018 bracht zij nog het prachtige en ingetogen album "Personne D’Autre" uit, dat de allure had van een waardig testament." (Volkskrant)
"Françoise Hardy was een Franse zangeres en actrice. Lange tijd was ze het gezicht van de modehuizen van Paco Rabanne, Yves Saint Laurent, Courrège en de verpersoonlijking van de schoonheidsnormen van de jaren 1960. Hardy zong soms in het Engels, Italiaans, Spaans, en Duits. In 1963 vertegenwoordigde ze Monaco bij het Eurovisiesongfestival met "L'amour S'En Va" en bereikte de vijfde plaats. In 1968 ontving ze de Grand Prix du Disque Académie Charles Gros. Na een succesvolle rol in de film Grand Prix tekende ze een contract bij de platenmaatschappij Warner Bros. Hardy blijft een van de best verkopende zangers in de Franse geschiedenis en wordt beschouwd als een iconisch en invloedrijk figuur in zowel de Franse pop als de mode. In 2006 ontving zij de Grande médaille de la chanson française, een prijs uitgereikt door de Académie française, als erkenning voor haar muzikale carrière." (Wikipedia)
Hits uit de periode 1962 tot 1967 van de in 1944 geboren Franse zangeres. Met o.a. de 'dwarse vakantieklassieker' "Tous Les Garçons Et Les Filles", dat de 17-jarige Hardy in 1962 als kindersterretje lanceerde. "Het lijflied van een generatie. De zang klinkt nog even verleidelijk als toen." schreef Ariejan Korteweg in een artikel over Franse 'vakantiemuziek' in De Volkskrant. Het nummer is, evenals 4 andere liedjes, ook in het Engels op deze compilatie te vinden.
Autobiografie van de Franse zangeres en actrice Françoise Hardy (1944- ).
Album van de Franse chansonière geproduceerd door Gabriel Yared, die tegenwoordig vooral als filmcomponist bekend staat. Yared schreef ook mee aan de nummers, evenals o.a. Michel Fugain.
"Throughout her career, most of Françoise Hardy's arrangements have tended toward the lush, though in a good way. La Question is lush too, but it's one of her most sparsely produced efforts, usually finding her voice accompanied by little more than an acoustic guitar, touches of bass, and very subtle orchestration. Much of the record's lights-low ambience could be attributed to Tuca (no last name given), who played guitar, co-arranged, and co-wrote most of the tunes (though Hardy did contribute to the composition of a few tracks). It may be her best post-'60s effort, songs like "Chanson d'O" and "Le Martien" featuring some of her most whispery, seductive vocals. As fireside romantic music goes, it beats the hell out of José Feliciano." (Richie Unterberger, Allmusic)
Dit album van de bekende Franse zangeres werd geproduceerd door Gabriel Yared, die later vooral bekend zou worden als componist van filmmuziek. Het album, dat oorspronkelijk verscheen onder de titel "Musique Saoûle" is beïnvloed door de disco-stroming en bevat een duet met Jacques Dutronc.
Compilatie uit 1994 van Franse zangeres.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
