The Million Dollar Quartet is de naam gegeven aan de jamsessie op 4 december 1956, in de Sun Record Studios in Memphis, Tennessee. Aan de sessies deden Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Carl Perkins en Johnny Cash mee. Het was louter toeval dat de muzikanten elkaar die dag troffen. Carl Perkins was die dag de studio ingedoken met zijn broers Jay en Clayton, om nieuw materiaal op te nemen. Sam Phillips, de eigenaar van Sun Records, had Jerry Lee Lewis gevraagd om piano te spelen met Perkins. 's Middags kwam Elvis Presley, een voormalige Sun artiest, langs met een vriendin, Marilyn Evans. Nadat hij met Phillips had gepraat, luisterde Presley naar wat stukken van Perkins session, en ging de studio binnen om te jammen. Phillips bewaarde de geluidsbanden als een soort souvenir. Op een gegeven moment tijdens de jamsessie, viel Johnny Cash, die indertijd ook al wat hits had, binnen. Cash is echter op geen van de overgebleven opnames te horen.
Concert opgenomen op 29 september 2006 in New York.\nNa het succes van het duettenalbum "Last Man Standing" kon een DVD met live-registraties van songs van dat album niet uitblijven. We zien beelden die gemaakt zijn bij privé-optredens in New York en Los Angeles. De oude rock 'n' roller gaat duetten aan met jonge artiesten als Norah Jones, Kid Rock, maar toch voornamelijk met collega's die ook al jaren meegaan maar niet kapot te krijgen zijn, zoals Solomon Burke, John Fogerty, Tom Jones en Willie Nelson. "De essentie van 50 jar rock & roll. Fameus, een genot om naar te kijken en te luisteren. Zijn stalen knauw, bijna perverse toetsentreatment, brutale oogopslag en golvende kuif maken nog steeds een patente indruk. Er wordt erg goed gemusiceerd, ook door alle gasten die duidelijk hun beste beentje voor zetten! Solomon Burke is geweldig, Norah Jones opwindend los, Chris Isaak heerlijk, John Fogerty ("CC Rider") genieten en Willie Nelson imponerend. Vijf sterren." (Tom Engelshoven, Oor)
"In september 1985 keerden vier van de grootste muzikanten van de 20e eeuw terug naar de studio in Memphis, waar het allemaal was begonnen. Carl Perkins, Jerry Lee Lewis, Roy Orbison en Johnny Cash trokken naar Sam Phillips Sun Records Studio om een ode aan Elvis Presley en de stad waar ze van hielden op te nemen. Het was hun doel om de vitaliteit van hun muziek te laten horen en zich niks aan te trekken van de strikte kaders die door de muziekindustrie vaak worden opgelegd, en om Memphis op de kaart te zetten als één van de muziekcentra met enorme potentie . Memphis Rock & Roll Homecoming is het klinkende bewijs dat ze daarin zijn geslaagd, en is met zijn mix van jazz, blues, country, gospel, rock n roll en soul een trots onderdeel geworden van het erfgoed van de stad!" (Bertus / MOV)
"Op zijn 79ste weet Jerry Lee Lewis nog van geen ophouden. En het moet gezegd worden: er zit nog genoeg leven in The Killer. Bijgestaan door veteranen als Neil Young, Robbie Robertson en Rolling Stones-leden Keith Richards en Ronnie Wood levert Jerry Lee 11 sterke songs af die een uitstekende aanvulling zijn op het al imposante oeuvre van Lewis. Een countryduet met Shelby Lynne ("Here Comes That Rainbow Again"), Honky Tonk Rock n Roll ("Promised Land", "Mississippi Kid") en Blues ("Blues After Midnight"): Jerry Lee doet nog steeds waarin hij altijd goed is geweest. Hij heeft het duidelijk naar zijn zin, wat ook blijkt uit de onderonsjes tussen de musici in de fade outs (let op het tevreden lachje na "Folsom Prison Blues"!). John Lennon kuste ooit in eerbied zijn schoenen. Anno 2014 blijkt nog steeds dat dit gebaar geheel terecht was." (Ron Bulter, Platomania; cijfer: 8)
"Jerry Lee Lewis made his first Steve Bing-produced comeback in 2006 with "Last Man Standing". With Jim Keltner as co-producer, Bing leads the Killer through the same basic formula here, even retaining many of the same all-stars from before. Keith Richards, Mick Jagger, Ron Wood, Merle Haggard, Robbie Robertson, Ringo Starr, John Fogerty and Willie Nelson all return. But the vibe is a little more subdued now, with Keltner favoring a welcome muddy Sun murk over the crisp snap of "Last Man Standing". So, theres nothing that rampages like his take on Led Zeppelins Rock N Roll (although Roll Over Beethoven, with Ringo and John Mayer, comes close) but the slower tempos suit the 74-year old Killer, letting him dig into the contours of the songs. With each track designed as a showcase for the featured guest, it winds up playing a little like a collection of moments but its hard to complain when the moments prove that you can still be vigorous and vital at the age of 74." (Stephen Thomas Erlewine, Allmusic)
Twee volle CD's met korte rock 'n' roll-briljantjes, vnl. uit eind jaren vijftig. Z'n hamerende pianospel en loeiende vocale uithalen waren echte handelsmerken. Alle classics staan erop.
Jerry Lee Lewis was misschien niet 'The King Of Rock 'n Roll', maar dan toch zeker een prins - misschien zelfs de kroonprins... Net als The King (Elvis dus) begon hij bij het Sun-label van Sam Phillips en bleef dat veel langer trouw: van 1956 tot 1963. Deze 4CD-box bevat liefst 128 songs uit die periode, waaronder naast rock 'n' roll ook meer country-getint repertoire (Lewis bleef toch een country boy). Daarnaast bevat dit fraaie boxje een 36 pagina's dik boekje, met track-voor-track beschrijvingen en een gedetailleerde biografiev van 'The Killer'.
Optreden van Lewis in de Hammersmith Apollo in Londen in 1989, ondersteund door een hoop, vnl. Britse artiesten, o.a. Brian May, Van Morrison en Dave Edmunds.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
