"Als Whiskeytown uit elkaar valt, dreigt een veelbelovende carrière uiteen te spatten. Adams zoekt in New York zijn heil in drugs. Totdat Ethan Johns (zoon van de beroemde producer Glyn) en het duo Gillian Welch en Dave Rawlings hem overhalen naar Nashville te komen. Daar worden de stimulantia afgezworen en een aantal songs opgenomen. Voor "Oh My Sweet Carolina" weten ze zelfs Emmylou Harris te strikken. Zij voorziet de beste song die Adams ooit schreef van haar karakteristieke vocalen. Vrolijk wordt het niet, want veel van de ter plekke geschreven songs staan in het teken van de recente liefdesbreuk met Amy Lombardi. Het spontane karakter van de opnames geven het album een meerwaarde en het zal de blauwdruk zijn voor Adams' al snel florerende solocarrière. Maar beter dan "Heartbreaker" werd het nooit. Deze Deluxe editie heeft een extra CD met outtakes die de creatieve golf waarin Adams zat onderstrepen en er is tevens een DVD toegevoegd met o.a. wat liveopnames uit deze periode." (Bert Dijkman, Platomania)
""Prisoner" roept herinneringen op aan de platen die Adams met The Cardinals maakte (vooral het titelnummer en "To Be Without You") en ligt muzikaal in het verlengde van zijn titelloze album uit 2014. Adams knipoogt naar Petty en Springsteen (de sax in "Tightrope") maar is tegelijkertijd volledig zichzelf. Adams' mooie zangstem draagt het album. Een representatief voorbeeld hiervan is "Shiver And Shake". Op het eerste gehoor een eenvoudige compositie, maar de emotionele dynamiek in Adams stem sleurt je mee de misère in. Het is waar de klasse van de plaat in schuilt: de manier waarop intiem verdriet op meeslepende wijze universeel wordt gemaakt. Na een handvol mini-albums en een coverplaat laat Ryan Adams weer horen dat hij tot de belangrijkste songwriters van het moment behoort. De urgente manier waarop hij liefdesleed heeft vertaald in een verzameling toegankelijke popliedjes is meer dan prijzenswaardig. Vijf sterren." (Robin Groot, Platomania)
"Ryan Adams was al langer fan van de countryprinses die popkoningin werd en besloot haar "1989" integraal in eigen stijl te coveren. Het is dus niet slechts een goede grap: Swift schrijft bij vlagen geweldige songs. Adams heeft de elektrische productie gestript, wat van zijn eigen stijlenpalet toegevoegd, maar zich dus vooral overgegeven aan de gevoelige teksten onder al dat glitter. En als er iets is waar Adams beter in is dan de vocaal veelzijdige Swift, dan is het wel in het geloofwaardig tonen van emoties. In zijn deels georkestreerde, adembenemende interpretatie van "Out Of The Woods", over twee geliefden die een moeilijke tijd doormaken, klinkt oprechte wanhoop en verdriet. En "Style" is puur door Adams gepassioneerde interpretatie zelfs van simpel fashion statement in diepgaand liefdesliedje getransformeerd. Zwakke schakels zijn de singles; bij Swift juist hoogtepunten. Desalniettemin is dit een verrassend sterk en doodserieus album waar fans van beiden terecht over jubelen." (Randy Timmers, Oor)
"Het werden twee bijzondere avonden in de befaamde Carnegie Hall toen Ryan Adams, slechts gewapend met een akoestische gitaar, het podium betrad op 15 en 17 november van het vorig jaar. In totaal speelde hij maar liefst 42 nummers, waaronder twee nieuwe: "This Is Were We Meet In My Mind" en "How Much Light". Dat ondanks dat er maar weinig overlap tussen beide avonden is beide optredens staan als een huis, geeft aan hoe sterk en hoe omvangrijk het oeuvre van Adams is. Van zijn debuut "Heartbreaker" tot het vorig jaar verschenen titelloze album, stuk voor stuk bevatten ze vele juweeltjes, die, zoals bijvoorbeeld bij "Gimme Something Good", akoestisch nog beter tot hun recht komen dan in de gepolijste studioversie. Naast een prijzige en zeer gelimiteerde box met zes lps waarop beide avonden integraal te vinden zijn, verschijnt een fraaie selectie op deze enkele CD, met louter hoogtepunten en beide nieuwe nummers." (Henri Drost, Platomania; cijfer: 8,0)
Minder ingetogen dan z'n melancholieke solodebuut 'Heartbreaker' en meer elektrisch ook. Maar tussen de lossere, uitbundiger nummers (soms countryrock-achtig, maar ook poppier) blijven de hartverwarmende, emotionele ballades de toppers.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
