Met o.a. de cantate "Du angenehmer Weiber-Orden", die op 6 februari 2015 in De Grote Kerk in Enschede wordt vertolkt door Claudia Patacca en Combattimento. Op deze CD is Dorothee Mields de soliste. "Mields does very well with the irrepressible Cantate oder Trauer-Musik eines kunsterfahrenen Canarien Vogel. Telemann, with an absolute lack of seriousness, deploys a whole host of Italian operatic mannerisms, and the challenge for the singers who've attempted it, is to untrack themselves from regimes of discipline enough to be funny, but not to take a grotesque approach. Mields carries this off nicely. In the cornier Der Weiber-Orden, she sounds entirely different, delivering the music in the intended tone of hearty, folkish humor. The 3 French-style instrumental overtures have plenty of humor themselves, with the last of them offering a gallery of theatrical figures. The Bach Concentus under veteran historical-instrument conductor Ewald Demeyere accomplishes crisp, precise readings." [James Manheim, Allmusic]
"Georg Philipp Telemann (1681-1767) heeft een enorm oeuvre nagelaten. Opvallend is dat Telemann een open oor had voor muziek die door veel tijdgenoten als barbaars werd gezien, zoals de muziek van Oost-Europese Joden en de zigeuners. Hij werd niet alleen door de levendigheid ervan geboeid, hij bootste dergelijke 'straatmuziek' ook in zijn eigen werken na. Holland Baroque heeft al een eerdere CD Earthparticles geheten - gewijd aan deze 'ruige' Telemann. Nu komt het ensemble met een al even welluidend als swingend vervolg: 'Polonoise'. Op de CD staan tientallen stukken, waarin Telemann aan zijn liefde voor de Poolse dansmuziek uiting geeft. In een aantal gevallen maakte Holland Baroque nieuwe arrangementen van deze stukken. Op deze nieuwe CD treedt Holland Baroque samen met de bekende Canadese barokvioliste Aisslinn Nosky op." (avrotros)
"Zet Harmonia Mundi en de Akademie Für Alte Musik Berlin bij elkaar en succes is zo goed als gegarandeerd. Die Akademie zet nooit een noot op CD zonder dat alles klopt en het label staat immer garant voor uitstekende opnamen. De klank van het orkest is mooi uitgebalanceerd, er zit rust in de uitvoering. Akkoorden in langzame delen kunnen uitklinken, solo-instrumenten krijgen de kans om te zingen. De tempi van de snelle delen zijn hoog, maar zonder dat er haast in doorklinkt. Uitstekende solisten breken een lans voor de kundige, over het algemeen speelse en fantasievolle mzuiek van Telemann. Hij schreef voor alle gelegenheden en voor wat voorhanden was. Dat leverde de meest verrassende combinaties op als drie trompetten, slagwerk, twee hobo's en strijkers, of mandoline, dulcimer (een gitaarachtig snaarinstrument), harp en strijkers. De meeste combinaties zijn in concertzalen zelden te horen, want wanneer heb je zo'n mengelmoes van solisten bij elkaar?" (Marjolijn Sengers, Luister; waardering: 8)
Opname: 2009
Dit album van de Akademie für Alte Musik Berlin won in 2000 een Edison in de categorie Barok. "Het eerste deel van zo een suite wordt steeds gevormd door een ouverture in Franse stijl, waarin een statige, trage beweging gevolgd wordt door een snel, fugatisch deel. Daarna komen afwisselend hofdansen, elk met hun eigen typerende cadans, of karakterstukjes, waarin Telemann volop de kans grijpt om aan klankschildering te doen. Karakterstukjes staan dan ook in overvloed op deze plaat en hier staan zowel Telemanns vakmanschap als zijn gevoel voor humor tentoon. De 'Älster Echo' suite bevat delen als 'Der Kannonierende Pallas', waarin de hoorns kanonnen- en musketvuur nabootsen of 'Konzertierende Frosche und Krähe', waarin dissonanten en chromatiek voor een kakofonische beestenboel zorgen." (Kwadratuur)
"Een naamloze groep met Wilbert Hazelzet fluit, Alda Stuurop viool, Wim ten Have alt, Jacques Ogg klavecimbel en Lidewij Scheife's cello richt de aandacht op Georg Philipp Telemann (GLO 5146). Het gaat om de zes Parijse kwartetten uit de vierde bundel, gecomponeerd rond 1752. Na aanvankelijk in meer Franse stijl soortgelijke kwartetten te hebben geschreven, ging Telemann over in de snel populair wordende Italiaanse stijl die harmonisch en dynamisch gedurfder was. Het ensemble van doorknede Nederlandse barokmusici speelt pittig en zoetgevooisd". (Franz Straatman, Trouw, 1998).
"De liefde van Georg Philipp Telemann voor de viola da gamba is goed te horen op deze CD van het Franse ensemble La rêveuse. Zeker in de fluitsonates combineert de hese, omfloerste laagte van de gamba's schitterend met de milde traverso. Daar tegenover staan de tintelende tokkelklanken van het klavecimbel en de theorbe in de bassocontinuo-partij, zodat een boeiende balans van texturen ontstaat. La Rêveuse - de naam komt van een compositie van Marin Marais - toont het creatieve vernuft van Telemann, met melodielijnen die zich in paren bewegen en telkens van combinatie en dus kleur verschieten. Invloeden van volksmuziek uit Polen en Tsjechië vermengen zich met fuga- en contrapuntstaaltjes tot avonturen waarvan je met kleine teugjes geniet." (Biëlla Luttmer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
