Voorlopige kroon op haar oevre, natuurlijk verwijzend naar Coltrane's 'Ballads'-album. Luister alleen al naar haar interpretatie van 'Naima'. Met o.a. John Patitucci (b), James Carter, Steve Wilson. "Jazz vocalist Karrin Allyson strikes a sentimental chord with this super fine 2001 release, inspired by tenor sax titan John Coltrane's infamous Ballads LP. The diva exhibits her near flawless phraseology and alluring vigor throughout these wonderfully executed pieces. Allyson also receives exemplary support from what some might consider an all-star band, featuring bassist John Patitucci; saxophonists Bob Berg, Steve Wilson, and James Carter; pianist/educator James Williams; and drummer Lewis Nash. All told, the musicians inject their distinct musical personas into these moving portraitures amid Allyson's trance-like renderings of pieces such as "You Don't Know What Love Is," "All or Nothing at All," and others." (Allmusic)
De naam van pianist Horace Silver zal vooral altijd gekoppeld blijven aan de albums die hij eind jaren '50 en begin jaren '60 maakte, en aan "Song For My Father" in het bijzonder. In een tijdvak dat veel generatiegenoten óf het niet meer wisten (en hun gouwe ouwen bleven herkauwen) óf mee waren gegaan in de populaire stromingen souljazz en jazzrock bleef hij spannende jazz maken die modern klonk, voortbouwde op de traditie en geen commerciële knieval doet naar de populaire waan van de dag. Ten minste, als we moeten afgaan op dit fijne concert uit 1976, met twee relatief jonge solisten in z'n groep die pas later alombekend zouden worden: trompettist Tom Harrell en saxofonist Bob Berg. Berg klinkt vaak intenser dan we 'm later ooit gehoord hebben, Harrell speelt beheerst en smaakvol. En natuurlijk trekt Silver ook de nodige soli naar zich toe, zoals in, ja ja, de te verwachten afsluiter "Song For My Father".
"The most notable aspect to this fine effort by the 1980 Cedar Walton Trio (which is comprised of the pianist-leader, tenor saxophonist Bob Berg, bassist David Williams and drummer Billy Higgins) is that Abbey Lincoln takes vocals on four of the eight selections. Lincoln (who is in top form) introduces two of her songs ("Not in Love" and "Castles") and also interprets "In a Sentimental Mood" and Walton's tribute to Duke Ellington "The Maestro." Otherwise Walton's group plays a couple of common Thelonious Monk tunes, Jobim's "Sabia" and "On the Trail." A well-rounded and easily recommended set of advanced straightahead jazz." (Allmusic)
Spetterende, super-energieke fusion van saxofonist Bob Berg (ex-Miles Davis) en gitarist Mike Stern, aangevuld met bassist Lincoln Goines en een fabuleus exellerende Dennis Chambers op drums.
" Rhythmstick is een album en video van jazz-trompettist Dizzy Gillespie en CTI Records All Stars. De song "Waiting For Angela" hier op de cd komt niet voor op de video. " A great mix of jazz and Cuban music hear. Dizzy only appears on two tracks but the excitement on all tracks is right there. Phil Woods and Bob Berg all play with tremendous attack. Drummers Marvin Smitty Smith and Bernard Purdiem two very different drummer both bring it all off wonderfully. All in all a wonderful rather strange mix." (M.N. Hart)|
Jochen Schrumpf (1952) is een gitarist uit Dortnumd. Met zijn band "Ceddo" speelt hij groovende fusion-jazz. Zo ook op dit album, waarop de 'ontketende' groove ruimte genoeg laat aan de bandleden om te soleren. In een stijl die herinneringen oproept aan de fusion uit de jaren zeventig. (GR Muziekbank)
'Album pick' op Allmusic: "Trumpeter Brecker is at the top of his game in a live club setting. This one, sans brother Michael but with Bob Berg on tenor sax, showcases not only Brecker's fleet, sweet, bright tonal style, but also his mettle as a composer, penning all seven pieces here. David Kikoski (p), Dieter Ilg (b), and Joey Baron (d) comprise a rhythm section playing together with the Brecker-Berg tandem for the first time. Brecker specializes in elongated, complicated core melodies. Two of his very best are included, including the absolutely gorgeous "Moontide". The most popping numbers -- "Ting Chang" and "Mojoe" -- are real-time jams, hard-driving, forward-thinking hard bop. Baron is particularly animated, excited, and on the mark with every measure. "The Sleaze Factor" is the most intriguing number, one that purposefully slows as the piece wears on in its slippery leech, lugubrious, funky samba fashion. A fine addition to Randy Brecker's too-small discography as a leader." (Michael G. Nastos)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
