"Een Braziliaanse ster die de zonneschijn van de Noorse hoofdstad bezingt, dat klinkt niet alledaags. Dat geldt ook verder voor deze produktie die zo'n tien jaar geleden werd opgenomen in de Rainbow-studio van Jan Erik Kongshaug onder leiding van bassist Adolfo Stroeter. Die ook zijn mede-musici liet schitteren: percussionist Trilok Gurtu in het laconieke 'Rep', de muzikaal ethnologe Marlui Miranda in haar eigen stuk 'Bastiana', toetsenist Bugge Wesseltoft in het dromerige 'Kaô' en accordeonist Toninho Ferragutti in het reggae-achtige 'Xote'. De superontspannen zingende Gilberto Gil vond het blijkbaar allemaal prima want hoewel hij de helft van de liedjes schreef, dringt hij zich totaal niet op. Betrokken zijn maar toch ingehouden klinken, dat kunnen alleen echt grote artiesten". (Frans van Leeuwen, NRC, 2006)
Opgenomen tijdens het Jazz Open, in Stuttgart, juli 1994. Drie meesters op hun instrument, die alledrie in hun projecten regelmatig genre-overschrijdend bezig zijn. Zo ook hier. Rypdal speelt vaak op z'n meest rockende manier, zoals hij dat met z'n groep The Chasers liet horen. Z'n sound is onmiskenbaar, ook al gooit hij lagen vervormers over zijn signaal. In het eindnummer rockt hij er als een bezetene op los. Gurtu laat horen een oerstrakke fusiondrummer te zijn, maar daarnaast beheerst hij een heel arsenaal Indiase percussie tot in de puntjes. Het mooist is het als hij deze disciplines combineert. Bijzonder ook om te zien: hij zit op z'n knieën achter z'n drumstel. En Vitous kan met z'n contrabas ruimtelijke sferen neerzetten met diepe noten (geplukt of gestreken), hij kan ook als een razende loopjes spelen. "Rypdahl soars like he used to do and now so seldomly does. And before you've seen Gurtu's ridiculously looking but astounding playing, it can't be believed!" (Greg Walker, Wayside Music/Cuneiform)
"Verrassend dat Gurtu (Bombay, 1951) 'pas' 20 jaar bekend is. Weinig musici van nu hebben samengewerkt met een zo breed scala aan anderen, van Don Cherry, Bill Laswell en Pharoha Sanders tot Salif Keita en Huun Huur Tu. Hij is voortdurend op zoek naar een synthese van Indiase stijlen met jazz en wereldmuziek. Gurtu gaat vaak achter een westers drumstel zitten en heeft veel invloed op anderen door zijn heel andere benadering. Ook is hij steeds blijven samenwerken met Indiase musici. Gurtu heeft, in navolging van Don Cherry die hem in het Westen introduceerde, veel Westerse musici naar India gehaald. Het stuk "Greetings" is een van de mooiste percussie-staaltjes ooit, met Zakir Hussain en Balahto. Verder horen we 'm met o.a. Steve Lukather, Oumou Sangare, Neneh Cherry en Jan Garbarek. Zijn invloed op een jongere generatie vooral Indiase muzikanten (Talvin Singh, Karsh Kale) is duidelijk, getuige ook de remix "Planet Earth" van Singh. Fraaie selectie." (Willem Hurkmans, Heaven; waardering: 4,5 uit 5 sterren)
"Indrukwekkende oost-west-ontmoeting: bijkans hypnotisch tablaspel van virtuozen Talvin Singh, Trilok Gurtu & Zakir Hussain vermengd met Laswell's geluidsmagie met de trance-opwekkende kwaliteiten van de beste electronische dance." (JH, Oor)
Evenals op 'African Fantasy' mengt deze Indiase meester-percussionist Indiase en Afrikaanse muziek: z'n virtuoze exercities op o.a. tabla zijn omlijst met Afrikaanse ritmes en melodieen en vocalen van o.a. Salif Keita, Angelique Kidjo.
"Als ode aan deze befaamde meesterpercussionist is er dit remixalbum met bewerkingen door bekende etnische dance-acts. CD2 bevat de originelen van Gurtu, zodat de inbreng van de remixers duidelijk wordt. Opener "Don" is onder handen genomen door het Afro-Britse Black Star Liner dat een oppeppende dancebeat steekt onder dit zwaar met saxofoonspel beladen stuk. Dubecho's en diepe bassen zorgen voor 'n niet onaardig dansvloerkarakter. Toch blijft de psychedelische uitstraling van Trilok Gurtu's improvisaties mooi behouden. Bands als The Dum Dum Project, Fun-Da-Mental of Feelgood Productions structureren zo telkens op een eigenzinnige wijze de originele werken. Met behulp van breakbeats, ambienteske drum 'n' bass of housebeats verhogen ze telkens de toegankelijkheid van de soms vreemde etnische jazzimprovisaties. Deze gestructureerde ritmen verdringen het geklater van Gurtu's percussie, waardoor slechts vage echo's van diens nummers bewaard blijven." (Johan Giglot, Kwadratuur.be; klik op link voor complete tekst)
De Italiaanse sounddesigner/ex-tranceproducer en de Brits-Indiase meesterpercussionist/drummer speelden in 2003 op Crosslinx. Maken samen subtiele sfeerschetsen vol fijnzinnige (akoestische en electronische) details, a la Rain Tree Crow.
De Brits-Indische percussionist nam dit album op in India met lokale musici, o.a. Zakir Hussain, Shankar Mahadevan en z'n moeder Shobha Gurtu, een zgn. thumri-zangeres. Soms duiken electronische danceritmes op: 'n contrastrijk geheel derhalve.
Uit 1991. Indiase drummer/percussionist in septet met de Noor Jan Garbarek (s, min of meer bandleider) en musici uit andere werelddelen, wat 'n zeer geslaagde vorm van world-fusion oplevert met Indiase, Braziliaanse, Noorse & Turkse invloeden.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
