Catalogus

Lucebert (2013)

Monk Materials ; Playing The Second Coolbook (1998)

'A classic in modern jazz, this 2-CD set features some of the most enticing concept music ever released on disc. The first CD is an early trio recording of a live program, where Braam takes popular and obscure compositions by Thelonious Monk, and completely turns them upside down, making them his own. Along with bassist Wilbert De Joode and drummer Michael Vatcher, there is a spectacular synergy that sparks a musical encounter of continual surprise, sophistication, and humor. The second, later CD features a live quintet with two saxophonists (including altoist Frank Gratkowski), playing ten highly original Braam pieces, each of which alludes to the work of pianist Lennie Tristano. Braam steers the group through the history of jazz, from swing to free, twisting and turning along the way. The results are brilliant and highly engaging'. (Steve Loewy, Allmusic).

eBRAAM 3

"Een CD geïnspireerd op het werk van cultgroep Soft Machine. En dan nog wel op "Third" (1970). Dat was de uitdaging voor Michiel Braam. eBraam is de elektrische groep van de Nijmeegse pianist/toetsenist, componist/bandleider. Van de 9 stukken zijn er 8 van de hand van Braam. Het laatste, "A Certain Kind" is van Soft Machine, maar dan van de eerste elpee uit 1968. Braam bedient zich, na een periode als pianist, van een Nord Stage Ex (een veelbejubeld type digitaal keyboard, waarmee een zeer authentiek orgel- of pianogeluid is te produceren, HB). Van daaruit experimenteert Braam - vooral met maatsoorten en (in stijl van de titel) drieklanken. De Stelling van Pythagoras wordt er zelfs bijgehaald, als Braam de afstand tussen de noten van zijn stukken naar eigen inzicht wil berekenen. Wie verwacht "Third" van Soft Machine herkenbaar is terug te vinden, komt bedrogen uit. Dat was slechts het handvat. Het dient gezegd dat deze Braamdrift fascinerende resultaten heeft opgeleverd." (Rinus van der Heijden, Jazzenzo)

Hybrid 10tet On The Move (2011)

"Braam brengt ons een dolle rit over een muzikale kermis, zo vol bonte attracties dat het je duizelt. Door de hybride samenstelling van het tentet: een rockritmesectie, een klassiek strijkkwartet plus improviserende jazzblazers; en ook door de enorme afwisseling aan stijlcitaten. Een beukende backbeat, Cubaanse habanera's, walsjes, tango, begrafenismarsen, eerbiedwaardige bigbandklanken, abstractie. Maar het typerende voor Braam is dat al die genres niet hun alledaagse betekenis hebben. Ze kleuren elkaar, ze worden ingekleurd door sterk individualistische solo's van kornettist Taylor Ho Bynum, trombonist Nils Wogram, tubaspeler Carl Ludwig Hübsch, naast pianist Braams afgeslankte Cecil Taylor-verkenningen. Vaak balancerend op de rand van parodie, met net iets te dik aangezette accenten, zonder hun karakteristieke waarde te verliezen. De schitterende kwaliteit van de opnamen, uit het Amsterdamse Bimhuis, laat horen hoe expressief ook de klankkleur is." (Frank van Herk, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)

Jazzine jazz

Quartet (2010)

In 2009 bestond het trio BraamDeJoodeVatcher 20 jaar. Voor het jubileumprogramma besloot men verschillende gastmuzikanten uit te nodigen voor concerten op diverse plaatsen in de wereld. Voor het concert in Vancouver werden zelfs twee gasten aangezocht: baritonsaxofonist Mats Gustafsson en klarinettist François Houle. De solisten werd gevraagd stukken te kiezen uit Braams zogenaamde Q-Book. De stukken daarin zijn bepaald niet af, maar bedoeld als startpunt voor improvisaties. De gasten werd gevraagd ze kort te repeteren en er dan voor te gaan. Paul Dunmill (op sopraansax en notabene doedelzak!) trok zich er niks van aan en begon gewoon meteen zelf te improvisren. De resultaten zijn, met enkele triostukken, verzameld op een dubbel-CD die door deze opzet heel divers klinkt. Vooral de stukken met klarinettist/saxofonist Michael Moore zijn vaak heel sprankelend, lyrisch en warm, terwijl die met cornettist/'trompbonist' Taylor Ho Bynum juist meer schuren. Het afsluitende stuk met Dunmall is het meest vervreemdend.

Colors

De pianist houdt ervan om veel thema's met elkaar te verbinden. Deze 23 korte stukken worden met kleuren aangeduid, waarbij iedere kleur een muzikaal karakter heeft gekregen, door De Joode (b) en Vatcher (d) fantasievol eeeuh, bijgekleurd.

Michiel Vs. Braam

Ondertitel: 'Solo versions of previously released material' "Hmmm, vullertje dus. Zal wel geen inspiratie hebben" denk je al snel. Vergeet 't: Hij peuzelt fascinerend, Pilc-achtig kameleontisch van kleur verschietend, z'n stukken uit- & ineen.

Oeps!