"Apart from David Sanborn, probably no living saxophonist has a more recognizable voice than Jan Garbarek. The music (much of which was composed for soundtracks) is quintessential Garbarek, full of world music influences that have characterized his work since the 1970s. Garbarek's resonant, carefully articulated tenor and soprano tone suits the spacious, minor/modal themes. He's as much a singer as instrumentalist. Garbarek also plays digital synthesizers, mostly as string or flute pads underneath the folkish melodies. The record's most notable secondary player is Garbarek's ECM labelmate, the bassist Eberhard Weber, whose lyric sensibility is a virtual mirror of Garbarek's. This is quiet, contemplative music for the most part -- attractive, but not superficially pretty. Its grooves are less celebratory than melancholic. There's an intensity here borne of deep concentration and commitment to beauty." (Chris Kelsey, Allmusic) Tabla-speler Trilok Gurtu en zangeres Mari Boine zijn ieder in een nummer te gast.
"Eberhard Weber's first record remains his most well-known and influential. An ambitious work of what might be called symphonic jazz, that helped to define the ECM sound -- picturesque, romantic, at times rhythmically involved, at others minimalistic and harmonically abstruse. Weber at various points combines strings, choir, synthesizer, and small jazz ensemble. It can bring to mind some of the prog rock and fusion of the era, although Weber's vision is a good deal more idiosyncratic. There are only four tracks. First is the atmospheric, stage-setting "More Colours," followed by the title track, during which pianist Rainer Brüninghaus and drummer Ralf Hübner become active. Next is "An Evening With Vincent Van Ritz," featuring a flügelhorn solo by Ack van Rooyen. Finally, there's the nearly 20-minute "No Motion Picture", based on a fast, repetitive bass riff that keeps re-emerging. Weber's aesthetic played a significant role in the creative music of the '70s." (David L. Adler, Allmusic; 4,5 uit 5 sterren)
Opname: 2007
"Wie ECM door de jaren heen heeft gevolgd, kent ongetwijfeld bassist Eberhard Weber en de innovatieve opnames die hij voor het label maakte. Naar aanleiding van zijn 65ste verjaardag kreeg hij de gelegenheid om aan de slag te gaan met het SWR Stuttgart Radio Symphony Orchestra. De componist arrangeerde een aantal van zijn baanbrekende stukken voor een 80-koppig ensemble. Voor de uitvoeringen deed hij een beroep op enkele compagnons de route: De concertopname waarvan we nu de stukken worden voor een belangrijk deel meegekleurd door o.a. saxofonist Jan Garbarek, de pianisten Wolfgang Dauner en Rainer Brüninghaus (met wie Weber sinds de eerste ECM-sessie in 1973 samenspeelde), vibrafonist Gary Burton en slagwerkster Marilyn Mazur. Het resultaat klinkt op alle vlakken bijzonder uitgebalanceerd. Daarnaast richt deze productie de schijnwerpers op een musicus die zijn instrument in letterlijke zin heeft bevrijd en het geluid van elektrische bas in de jazz heeft getransformeerd." (Dirk de Gezelle, Draai Om Je Oren)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
