Beknopte geschiedenis van vijftig kleine landen die tussen 1840 en 1970 een staatkundige zelfstandigheid bezaten, met aandacht voor de postzegels van deze gebieden.
"Ik heb het al vaker gezegd, maar als ik Bjørn Berge bezig hoor op z'n twaalfsnarige gitaar, moet ik denken aan Leo Kottke. En dan met name aan de periode tot begin jaren tachtig, toen deze meestergitarist nog niet werd geplaagd door tendinitis, een peesontsteking waardoor hij zijn speeltechniek drastisch moest aanpassen. Voor mij houdt Berge dan ook op een bepaalde manier een goede gitaartraditie in ere. Maar in tegenstelling tot Kottke is Berge ook niet vies van donkere gotische klanken en dat deelt hij dan weer met zijn landgenoot Tim Scott McConnell, alias Ledfoot, met wie hij een paar nummers samen schreef voor dit album. Hoe het ook zij, Berge is en blijft een oorspronkelijk talent door de vele zelfgebaande zijpaden naar de wereld van akoestische blues, folk en metal. Hij is ook nog eens gezegend met een overdonderend stemgeluid en wie hem een keer live heeft gezien, vergeet dat niet snel. Alsof er een stoomwals over je heen is gereden." (Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Met de impact van een hele band geeft deze One Man String Machine in eigen werk en covers van o.a. Frank Zappa, Motorhead en Tom Waits zijn (slide-) gitaar, maar ook z'n rauwe stembanden, er op fabelachtige wijze van langs. "Fenomeen." (Oor)
Met Kaizers Orchestra Noorse verrassing op Eurosonic 2003. Evenals landgenoot Knut Reiersrud schuwt de gitarist electronica niet, maar z'n stijl is veelal rauwer (z'n stem alleen al!). Opvallende covers van RH Chili Peppers en Jethro Tull.
