"In het CD-boekje kondigt cellist Pieter Wispelwey de oprichting van een 'interpretation room' aan, een platform voor overleg over opvattingen en interpretaties, over nieuwe inzichten en smaak. Dit kenmerkt Wispelwey, die al jaren muziek 'onderzoekt'. Hoe meer een musicus zich in muziek verdiept, hoe eerlijker vaak de uitvoering. Dat geldt ook voor deze opname, waarin Wispelwey en Paolo Giacometti via een dynamisch tweegesprek de taal van Brahms en Schubert voor de luisteraar openleggen. De Sonate in A D 574 van Schubert klinkt speels en lichtvoetig. In Brahms' Sonate in F Op. 99 en in A Op. 100 is de toon weerbarstig, ruw, donker. Je vóelt de cello net zo goed als je hem hoort. Een verdienste van de uitstekende opname, maar vooral van Wispelwey, die als geen ander ín de snaar speelt en geen concessies doet aan de uitdrukking. Dit tweetal laat de luisteraar zo dichtbij komen dat hij /zij kan wegzinken in de samenklank en met hen van donker naar licht kruipt." (Marjolijn Sengers, Luister; cijfer: 9)
Opname: 1995
Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-campagne 2011: "Indringende muzikale intelligentie. De beste interpretatie ooit opgenomen. Eén van de grootste cellisten van dit moment. De Nederlandse cellist Pieter Wispelwey staat er al jaren goed op bij de internationale pers. En terecht, want iedere keer weet hij te verrassen, zelfs in werken die we goed denken te kennen. Vooral met pianist Paolo Giacometti (spelend op een Érard fortepiano uit 1837, uiteraard uit de collectie van de Enschedeër Edwin Beunk, HB) aan zijn zijde stijgt de cellist tot grote hoogten. Het resultaat is dat de Cellosonates van Mendelssohn en Chopin opwindend nieuw klinken."
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
