De muziek van Hugo Alfvén is altijd dicht bij het hart van het Zweedse volk geweest en behoort tot enkele van de belangrijkste en meest representatieve van de geest van het land. Alfvén staat bekend als een vrolijk entertainer in composities als Den förlorade sonen, maar zijn symfonieën laten een andere, meer elegische en vaak dramatische kant zien. Het succes van Alfvéns symfonieën heeft het muzikale klimaat van Zweden fundamenteel veranderd en met een aanzienlijke verzameling orkestrale muziek die zijn glorieus rijke en gevarieerde stijl vertegenwoordigt, nemen deze opnames ons mee in de opmerkelijke wereld van het Scandinavische landschap en de Scandinavische cultuur. (naxos.com)
Hugo Alfvén voltooide zijn Symfonie nr. 4 Van de buiteneilanden opus 39 in 1919. Alfvén had al veel eerder plannen voor deze symfonie, maar kwam maar niet tot het componeren. De eerste notities dateren al vanaf 1908 toen hij zich op een van de kleine eilanden voor de Zweedse kust bevond. Het bleef liggen totdat Alfvén in 1913 de draad weer oppakte, maar wederom verhuisde het werk naar de la. Nadat hij een sabbatical had genomen van zijn werk aan de Universiteit van Uppsala en opnieuw een reis naar de eilandjes had gemaakt zette hij zich op 16 november 1918 aan zijn vierde symfonie; het zou zijn laatste voltooide worden. 16 maart 1919 was hij klaar. Van zijn vijfde is slechts één deel voltooid. (...)
