Concert, opgenomen in IJsland
Derde soloplaat van Jethro Tull-baas. Folky songs met veelal akoestische instrumenten (o.a. gitaar, fluit en accordeon), rustiger dan het latere Tull-werk, meer in lijn van 'Songs From The Wood'. De melodieeen zijn soms oosters-mysterieus.
"Thick As A Brick", die als krant verpakte conceptplaat uit 1972 van Jethro Tull, was zogenaamd een getoonzet episch gedicht van een vroegwijze tienjarige: Gerald Bostock. Natuurlijk: die Gerald komt uit de duim van Tull-voorman Ian Anderson. Hoe zou het na 40 jaar toch zijn met de nu 50-jarige Gerald Bostock? De krant St. Cleve, intussen on-line, geeft misschien het antwoord. Het is ook de hoes van "TAAB2". Dit vervolg biedt 5 mogelijke levenspaden voor Bostock. Muzikaal gaat de plaat letterlijk verder waar deel 1 ophield. De originele muzikale thema's komen heel ingenieus in gemuteerde vorm voorbij. Andersons huidige band creëert met hulp van mixer Steven Wilson (Porcupine Tree) een warm geluid in de geest van 't origineel (met Hammond-orgel, Gibson Les Paul), dat toch fris klinkt. Geen Martin Barre, maar de jonge Duitse gitarist Florian Opahle speelt erg fijn. Op de bonus-DVD staat een 5.1-mix van de plaat, een 'making of'-docu, de content van de speciale website én Ian Anderson die de teksten voordraagt.
Jethro Tull-baas op de semi-klassieke toer.
De zanger/componist/fluitist van Jethro Tull speelt met de Neue Philharmonie Frankfurt songs van z'n band, zowel oudere ('Locomotive Breath', 'Bourée') als jongere ('Budapest') stukken.
"In 1982 sloeg de Jethro Tull-voorman aan het experimenteren met de voorlopers van de huidige sampling en sequencing software. Andersons partner-in-crime was Peter-John Vetesse, een Schotse toetsenist die een jaar daarvoor debuteerde bij Jethro Tull ("Broadsword And The Beast") en zich later zou ontwikkelen tot een veelgevraagd sessiemuzikant. "Walk Into Light" werd zodoende een nogal klinisch klinkend solo-album, waarbij blikkerig geprogramemerde drums en baslijnen als basis dienden voor live ingespeelde keyboards en de karakteristieke zang van de Tull-meister zelf. Inmiddels kunnen we concluderen dat het toch al niet sterke songmateriaal zwaar te lijden had onder het kille technologische gefröbel. De warmte en folky charme van Jethro Tull is nergens te bekennen." (Edwin Ammerlaan, Lust For Life)
Vierde solo-album van Jethro Tull-voorman/fluitist, meer dan z'n voorgaande albums in het verlengde liggende van JT-werk: rock met progressieve en folk-invloeden, gedragen door 's mans herkenbare zang- en fluitwerk.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
