"Behind the very common name of Hans Huber is one of the strongest compositional talents that Switzerland produced during the course of the 19th century. Eight symphonies, four piano concertos, five operas, as well as oratorios, cantatas, and a large number of chamber music works are part of the impressive oeuvre of this man. In this recording, we hear his relatively late quintets for piano and strings – two highly contrasting works that would have made Johannes Brahms stroke his beard approvingly. The dramatic power of Opus 111 and the capricious playfulness of Opus 125 would have probably reminded him of a transition or two; on the other hand, the autonomy of Huber’s invention would have pleased him favorably – and he could only have wished for interpreters like those in our recording." (chandos.net)
Huber was in zijn tijd de belangrijkste Zwitserse componist, die na z'n dood in 1921 echter vrij snel in de vergetelheid raakte. Ditzelfde kunnen we zeggen over Arnold Böcklin, bij zijn leven een wereldvermaard schilder. In 1897, ten tijde van de festitiveiten die in Böcklins geboortestad Basel plaatsvonden ter ere van diens 70ste verjaardag, kreeg Huber inspiratie voor een symfonie gewijd aan Basels beroemde zoon. De symfonie zou in 1898 in premiere gaan, maar werd na een repetitie door Huber teruggetrokken en pas twee jaar later gereviseerd uitgebracht. Hubner combineerde een op Noord-Duitse hoogromantische leest geschoeide stijl met zuidelijke vreugdevolheid, levendigheid en sensualiteit.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
