Satire op het hedendaagse Nederland.
"Programma 11 gaat over het misbruik van moraal. Het verbod op genot. Achterlijk religieus geschreeuw om hulp. En vooral over Nederland. God mag het antwoord zijn voor velen, ik heb nog wel een aantal vragen voor Hem. Wat heeft U met de vrouwen gedaan? En is dit het Vaderland wel? Of is er alleen maar sprake van onderdanen? Sinds 1 juli 2008 is ook de Nederlandse horeca rookvrij. Tot zeker maart 2010 zal dat niet voor de theaters gelden. En dan met name voor alle kleedkamers 7. Onder het motto: ik mag godverdomme toch zelf wel beslissen waaraan ik doodga. Verblijf ik. En neurie. Hup Theo. Je kunt het." (André Manuel)
Zowaar weer 'ns een plaat in het Nederlands van Manuel, die jarenlang vooral liedjes in het Twents uitbracht. Met prachtig gitaarwerk van B.J. Baartmans. De tekeningen zijn van de eigenaar van platenzaak Popeye: Johan Dollekamp. "Op het tweede (of beter: het eerste echte, want die vorige bestond uit recyclemateriaal) album van Andre Manuel en zijn Ketterse Fanfare staan veel rocknummers die klinken alsof ze ter plekke zijn ontstaan. Sterker: dat zijn ze ook. Het spelplezier spat er van af, maar echte indruk maakt Manuel wanneer hij gas terugneemt. Het levert een voor zijn doen ongelooflijk mainstream nummer op: het prachtige "Ramkoers". Hoogtepunt is echter "Een Goeie Tukker Is Geen Motherfucker" (een mooie tegeltjesspreuk, dacht, Johan 'Popeye' Dollekamp, en hij maakte aldus de voorzijde-in-stijl, HB). Vooral wanneer een gelegenheidskinderkoor het refrein meezingt. Het koortje heeft zelfs een naam: de Tekkerettes." (Revu; waardering: 4 uit 5 sterren)
In LAZARUS gaat Manuel vrolijk verder waar de rest van het land lijkt af te haken. Een harde voorstelling met veel zachte liedjes. Een vertelling die er niet alleen in hakt maar ook hevig weet te ontroeren. Over de grote religies en de kleine ergernissen. En altijd bovenop de actualiteit. Want zo doe je dat. Als je de ultieme cabaretier bent. LAZARUS! Met zijn negende theatervoorstelling nagelt Manuel zijn publiek genadeloos aan het kruis. Hij sneert, blaft, jankt en krijst en er vallen veel slachtoffers...
"Het begon met Fratsen, vervolgens ging hij even solo, toen kwam al snel Krang en inmiddels toert 'ie met de Ketterse Fanfare. En dit is veruit de beste band die hij ooit gehad heeft. Vooral gitarist BJ Baartmans is fenomenaal en weet de muziek naar een hoger plan te trekken. Heel duidelijk is nu ook te horen dat Manuel fan is van Rory Gallagher en een Neil Young & Crazy Horse en dat doet de muziek goed. Vooral "Pantani" gaat in onvervaard tempo de berg op. De Ketterse Fanfare als muzikale EPO zeg maar en Manuel is de nieuwe rockgod en leider van een jamband, want geen nummer klokt minder dan 5 minuten en vooral Baartmans soleert lustig voort. Opvallend is de terugkeer van een drietal Fratsen-nummers, waaronder "Drinkebroer". Verder zijn de standaard Manuel-krakers ("Kraaien", "Junkie", "Hol", "Ketterse Fanfare") opnieuw bewerkt en dat is gelijk het enige minpuntje: Er staat maar één nieuw nummer op. Maar als deze band wederom een nieuw begin is, dan is het een bijzonder hoopvol begin." (Fileunder)
Theatervoorstelling, opgenomen in Stadstheater de Bond in Oldenzaal .
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
