"Debuut op prachtlabel ECM van de in Buenos Aires geboren gitarist Dominic Miller. Daarmee wéét je meteen dat je kwaliteit in handen hebt. De gitarist werkte al samen met bijzonder grote namen in de muziekwereld zoals Peter Gabriel, Sting, Paul Simon, Placido Domingo en John McLaughlin. Op zijn debuut laat Miller vooral zijn latin roots horen. Toen Miller aan de opnames begon liet hij zich inspireren door twee legendarische releases op het ECM label. Meer bepaald Egberto Gismontis Solo en Pat Methenys Offramp. Na het uittesten van verschillende bezettingen viel de keuze in samenspraak met Manfred Eicher echter op een solo-album. Silent Light zou je kunnen beschouwen als het resultaat van beide albums. Klassiek meets onderhuidse americanagroove, zoiets. Daarnaast leert hij nog altijd bij van zijn (al dan niet muzikale) ontmoetingen, zoals Mark Hollis met wie hij een liefde voor uitgepuurde, tot op het bot gaande muziek deelt. Heel naakt, zuiver en kaal." (Philippe de Cleen, WrittenInMusic; 4,5 uit 5 sterren)
"Gitarist Dominic Miller ziet zichzelf als een ‘instrumental songwriter’. Het samenwerken met popmusici als Sting heeft hem sterk beïnvloed bij het componeren. Zijn nummers hebben een sterk narratieve opbouw met coupletten, refreinen en bruggen. Miller werkt graag met verschillende line-ups; hier horen we naast zijn vaste bassist Nicolas Fiszman, pianist Jacob Karlzon en drummer Ziv Ravitz. Het moest nadrukkelijk een kwartetplaat worden, geen gitaaralbum. Millers akoestische gitaarspel heeft een herkenbaar geluid met warm timbre. Fiszmans diepe elektrische bas, het brede drumgeluid van Ravitz en het ronde toucher van Karlzon sluiten hier naadloos op aan. De piano krijgt evenveel ruimte als de gitaar en klinkt net zo melodieus. Behalve melodieën zijn ook de ritmes belangrijk; Ravitz toont een enorme ritmische variatie. Bij intensieve beluistering hoor je hoe goed de composities in elkaar zitten. Er gebeurt ongelooflijk veel in een kort tijdsbestek. De muziek kent een subtiele, organische dynamiek." (Jazzenzo)
"'Absinthe is een passende titel voor een kleurrijk album met een mediterraan karakter. Dat komt niet alleen door Millers warme en lyrische spel, maar ook door de toevoeging van de bandoneon, die ooit vanuit Italië in Argentinië terechtkwam en kenmerkend zou worden voor de tangomuziek. Deze toevoeging is niet zo gek, aangezien Miller in Buenos Aires is geboren. Het melodische en melancholieke geluid van de bandoneon sluit prachtig aan bij Millers door Zuid-Amerikaanse muziek beïnvloede gitaarspel. Het keyboard geeft de muziek nog meer kleur en sfeer. De befaamde drummer Manu Katché zorgt met gevarieerd spel voor de juiste accenten. De bas zoemt diep als ondergrond mee. Met het titelnummer wordt de sfeer meteen gezet: rustig tokkelende gitaarklanken en een smeltende bandoneon in een bad van spannende keyboardklanken met af en toe wat harde droge klappen van Katché." (Jazzenzo)
Dominic Miller is vooral bekend als de gitarist uit de band van Sting. Zelf maakt hij ook albums, veelal platen waarop hij z'n niet geringe capaciteiten op (meestal de akoestische) gitaar ten toon spreidt. Dat doet hij hier ook, maar nu meestal ingebed in behaaglijke arrangementen, die van het geheel een soort lichte, diverterende sfeermuziek maken, die zich nooit te nadrukkelijk manifesteert. Miller krijgt hulp van kanonnen als Pino Palladino (bas) en Manu Katché (drums).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
