Album uit 1988 van Nederlandse fusiongitarist. Fusion die vooral erg gericht is op prettige melodieusheid en niet zozeer op uitzinnige improvisatie-exploraties. Naast Beckers warme gitaargeluid krijgt vooral Ernie Watts (ts) de ruimte.
"Christiaan Chris Beckers ist ein niederländischer Gitarrist des Fusionjazz. Beckers, der ab 1964 in Deutschland aufwuchs, ist Autodidakt und wie die meisten Gitarristen seiner Generation zunächst von Eric Clapton und Jimi Hendrix, aber auch von Frank Zappa beeinflusst. An seinem dritten Album Nightmoves (1983) waren Gerry Brown und Dick Morrissey beteiligt. Er arbeitete dann in den Vereinigten Staaten mit Musikern wie Ernie Watts, Alex Acuña, Abe Laboriel, Paulinho da Costa, Billy Cobham, Peter Erskine oder Jimmy Haslip, die an seinen nächsten Platten mitwirkten. In den nachfolgenden Jahren legte Chris Beckers weitere Alben vor: High Tension (1985), Chris Beckers (1987), Wild Kingdom (1993), Messenger Of Truth (2001) und Seven Frames Of Mind (2009). Seine Kompositionen werden regelmäßig in Rundfunk und Fernsehen verwendet. In den letzten Jahren hat er sich auch mit Weltmusik beschäftigt und zum beispiel mit Dipankar, Mostar Revival oder dem Iraqi Maqam Ensemble & Farida zusammengearbeitet." (Wikipedia).
Chris Walden is vooral bekend van zijn werk voor de televisie en de film. In Duitsland, en vanaf 1996 in Hollywood. Dit is zijn laatste in Duitsland gemaakte cd die onder zijn eigen naam is verschenen. Chris Walden leidt zijn eigen big band met niet te versmaden toevoegingen door ondere andere Micheal Brecker op tenorsaxofoon en andere solo spelers. Onder andere de standard "Stella by Starlight" komt aan bod. (GR Muziekbank).
Plaat uit 1994, van tenorsaxofonist, wiens mellow toon vaak wordt vergeleken met fifties-Coltrane, hier met pianiste Geri Allen, Jack DeJohnette en liefst 2 bassisten: Eddie Gomez en Steve Swallow. Met o.a. een prachtige Waldron-interpretatie.
In tegenstelling tot het voorgaande Face To Face-trioproject is dit geen akoestische plaat. Van 't Hof legt vaak kamerbrede synthesizerpartijen neer, waarover Bo Stief zijn smachtende soli drapeert, met een toon die wat doet denken aan die van Jan Garbarek.
Album uit 1994. Akoestisch project van toetsenist Jasper van't Hof samen met Ernie Watts op tenorsaxofoon.
Eerbetoon van Arturo Sandoval aan zijn collega-trompettist Clifford Brown, die in 1956 omkwam bij een auto-ongeluk. "Due to the straight-ahead nature of the music on this CD, plus trumpeter Arturo Sandoval's self-restraint, I Remember Clifford has been many jazz purists' favorite among the trumpeter's releases. Sandoval, who is joined by pianist Kenny Kirkland, bassist Charnett Moffett, drummer Kenny Washington, and either Ernie Watts, David Sanchez, or Ed Calle on tenor, pays tribute to the great Clifford Brown by performing ten selections previously recorded by Brown, plus his original "I Left This Space for You." The emphasis is on bebop (no Latin or Cuban rhythms on this date), with the highlights including "Daahoud," "Joy Spring," "Cherokee," and an emotional "I Remember Clifford."" (Allmusic).
Concert op het Jazzfestival van Montreal, opgenomen in 1991. Het is in feite een showcase van de toenmalige stal van het GRP-label. De gepolijste en uiterst virtuoos gespeelde en knap gearrangeerde fusion van dit label was vooral in de jaren '80 razend populair. Gitarist Ritenour en toetsenist Dave Grusin zijn sleutelfiguren van dit label en ze delen hier het podium met o.a. David Benoit (toetsen) en Dave Valentin (fluit). Live heeft deze muziek meer 'bite' dan op de studioplaten.
"One of the most satisfying recordings to be released in 1980 (and since reissued on CD in the OJC series), this date by pianist George Cables (who contributed four of the six group originals) features trumpeter Freddie Hubbard (who brought in "Byrdlike") and tenor saxophonist Ernie Watts in fiery form; the two horn players took time off from their much more commercial efforts for other labels. Vibraphonist Bobby Hutcherson is also in the sextet/septet with bassist Tony Dumas, drummer Peter Erskine, and sometimes percussionist Vince Charles; the one departure is "The Stroll," which is an adventurous piano-vibes duet by Cables and Hutcherson. The solos overall are concise and make expert use of each note. Cables' tunes (including "Morning Song," "I Told You So," and "Inner Glow") are generally catchy and memorable while "Byrdlike" gives the virtuosos an up-tempo blues to romp through. This logically conceived and well-paced set is a gem that is highly recommended. " (Scott Yanow, Allmusic)
Uit 1997. 'A well organized boppish jam-session' (AMG), waarbij de 3 tenorsaxofonisten begeleid worden door piano/bas/drums. Ontspannen, swingend en lekker niet-te-moeilijk-doenerig; vooral gericht op het neerleggen van een gezellige sfeer.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
