Opname: 2004-2009
Opname: 2007, 2008
Deel uitmakend van de Aangenaam Klassiek-campagne 2016: "In 2017 is het tweehonderdvijftig jaar geleden dat Georg Philipp Telemann overleed. Voor velen reden om deze componist nu eindelijk eens uit de schaduw van Bach te halen. Countertenor Philippe Jaroussky doet dat door de twee componisten en goede vrienden broederlijk naast elkaar te zetten in een aantal ademstokkende cantates. De Franse countertenor bewijst vooral dat er nog veel aan Telemann te ontdekken valt. Bovendien is de man met de fluwelen stem (The New York Times) in deze luxe-uitgave ook op DVD te bewonderen."
Opname: 2008
De Franse zanger Philippe Jaroussky is met deze CD de winnaar van de Edison Klassiek 2009 in de categorie 'solozang'. "Meteen aan het begin van de CD ben je verkocht door zijn schitterende stem", oordeelde de jury. (Volkskrant) "The name of Giovanni Carestini will mean nothing to most opera lovers; but in his day he was the equal of his more familiar contemporaries, Senesino and Farinelli. Carestini sang soprano roles, later moving down to alto. Philippe Jaroussky is billed as a countertenor but he has the range and timbre of a soprano. Though not of course a castrato, he makes a good substitute. He starts with an aria by Porpora, teacher of Farinelli and, briefly, Hasse: Tu che dardir shows off Jarousskys brilliance in semiquaver runs. Even better is the Capelli, where one of the eponymous brothers laments his lot in long, slow phrases that Jaroussky articulates quite ravishingly. Carestinis Handelian roles are well represented by four arias." (Richard Lawrence, Gramophone 2/3008)
Luister-10 jan./febr. 2013: "Negen solo-albums, samenwerken met de beste ensembles, rollen in top-operaproducties... Philippe Jaroussky is amper halverwege de dertig en nu al onoverwinnelijk. Met zo'n staat van dienst is het helemaal niet te vroeg om met een 'best of'-DVD te komen. Er staan fragmenten uit optredens van 2006 tot en met 2012 op. Deze countertenor lijkt alles te kunnen, dat bewijst deze compilatie andermaal. Van traditionele liederen met L'Arpeggiata tot Franse liederen, van barok-vuurwerk tot devote kerkmuziek - hij wentelt zich erin om alsof het de gewoonste zaak ter wereld is. Op het podium staan met Jaroussky is vaak een feestje, zo laat de DVD zien. De musici lachen breeduit. Een van Jaroussky's grote krachten is dan ook het opvoeren van kleine komische toneelstukjes terwijl hij zingt, zoals tijdens de 'Ciaccona di Paradiso e dell' Inferno' van Monteverdi. Jaroussky zien zingen is nog leuker dan hem alleen horen." (Didi de Pooter)
Opname: 2009
Opname: 2008, 2009, 2010
"Waarom zou een countertenor niet voldoende sensitiviteit en techniek kunnen hebben om Franse chansons en mélodies te kunnen zingen? Philippe Jaroussky geeft het antwoord: inderdaad, waarom niet? Nu is Jaroussky een beetje een buitenbeentje, ook in de almaar groter en beter wordende wereld der countertenoren: zijn timbre is van zon hemelse schoonheid dat je soms denkt naar een engel te luisteren. Behalve van Hahn, Fauré, Debussy en Massenet zingt hij werk van onbekendere componisten als Szulc en Poldowski. En Franse chansons. Alles op teksten van Paul Verlaine. Het absolute hoogtepunt is "En sourdine" van Hahn, daarin wordt Jaroussky op onnavolgbare wijze bijgestaan door Jérôme Ducros. Ook het verstilde "Un grand sommeil noir" van Varèse is meer dan prachtig. In het met Nathalie Stutzmann gezongen "Rêvons, cest lheure van Massenet" word je je even bewust van alle geijkte waarheden, want het lage, donkere geluid behoort de vrouw toe. Een hebbeding!" (Basia Jaworski, Klassieke Zaken)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
