"Trompettist Mathias Eick schreef zeven krachtige composities en maakte dit album met een nieuwe bezetting. Daarbij vallen vooral violist Gjermund Larsen en percussionist Helge Norbakken op. Eerstgenoemde legt een mooie link tussen de Amerikaanse en de Noorse folkmuziek, vooral in een duet met Eick in "Lost". Pianist Jon Balke vult Eick mooi aan, vooral in "November". Bassist Mats Eilertsen is een bekende in het Scandinavische idioom en hij werkt op een interessante, percussieve wijze samen met de grote trom van Norbakken. Eick heeft een altijd herkenbare toon, met vaak lange, sensitieve melodieuze lijnen en lage registers. Hij weet stijlen uit zijn geboorteland met ideeën uit Noord-Amerika tot nieuwe stukken te smeden. Soms is dat pure melancholie, het gevolg van heimwee. Toch is "Midwest" bepaald geen moeilijke plaat. Maar ook niet lichtvoetig. Ondanks de laagdrempeligheid van de muziek wordt het album juist steeds interessanter. Heimwee kan soms tot mooie dingen leiden " (Peter J. Korten, Jazzflits)
Al-Andalus is de benaming voor het Moorse rijk dat tussen 711 en 1492 na Christus grote delen van het Middenlandse Zee-gebied besloeg. Één van de opvallendste historische feiten van dit rijk was dat er drie religies naast elkaar in konden bestaan en de aanhangers elkaar onderling beïnvloeden. Dit gegeven was één van de inspiratiebronnen die de Noorse componist Jon Balke ertoe brachten 11e eeuwse poëzie uit Al-Andalus op muziek te zetten voor zijn collectief Siwan. Net als voorganger Siwan (2009) laat Hafla horen hoe deze muzikale, religieuze en culturele kruisbestuiving had kunnen klinken, ware het niet dat het Moorse rijk in 1492 ophield te bestaan. Het ensemble wordt gevormd door Arabische instrumenten, barokinstrumenten en Balkes piano en synthesizers. Samen met de prachtige stem van de Algerijnse zangeres en oud-speler Mona Boutchebak brengen ze een oorstrelend eerbetoon aan deze intrigerende cultuur van eeuwen geleden. (JV - Muziekweb)|
"Dit vijftal ging kort na oprichting even als Arild Andersen Quintet door het leven, maar kort voor dit debuut in 1983 werd opgenomen, kozen de Noren voor Masqualero. Het album opent dan ook met de gelijknamige compositie van Wayne Shorter. De rest van het album - verder allemaal eigen werk - is opgetrokken in dezelfde stijl: een moderne frisse interpretatie van bebop zoals die een paar decennia eerder floreerde. Nieuwe deuren opende Masqualero dan ook niet, het album viel op door expressief, bevlogen spel van relatief jonge muzikanten als blazer Tore Brunborg, trompettist Nils Petter Movaer en toetsenist Jon Balke. het titelloze album bezorgde de band een vliegende start. De plaat werd in eigen land onderscheiden met het equivalent van een Grammy, plaveide de weg voor internationale tournees en de volgende albums verschenen op het prestigieuze ECM-label. Een mijlpaal in de Noorse jazz, die heel terecht opnieuw is uitgebracht, voorzien van 5 extra tracks." (Robert Haagsma, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
Opname: 2007-2008
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
