"Het Italiaans-Deense trio van Stefano Bollani nodigde voor deze CD gitarist Bill Frisell en tenorist Mark Turner uit. De vijf legden in de New Yorkse Avatar Studio open, frisse en stimulerende muziek vast. Geen zwaar aangezette, contemplatieve of als belangrijk neergezette, dan wel zwervend-door-de-geest!-ECM-muziek - nee, communicatieve muziek. Het speelplezier straalt van de combinatie Frisell-Bollani af. Frisell heeft zich op diverse gebieden bewogen, maar hier is hij gitarist pur sang. Doordat hij met zijn ietwat droge tenorgeluid bijna automatisch de hoofdrol neemt, blijft Turner goed staande in de vijf stukken die hij meespeelt. Frisell speelt naast de vier kwintetstukken in nog twee stukken mee: in een kwartetstuk en in een duostuk, samen met Bollani. De Deense ritmetandem vormt een hechte eenheid. Enkele zwaarwegende titels suggereren donkere muziek, maar niets is minder waar. Het feestelijk gevoel dat de calypso "Easy healing" je meteen geeft, behoud je de hele CD." (Hessel Fluitman, Jazzflits)
"The pianist has made solo albums before but nothing quite like this, where he not only plays concert grand but also Fender Rhodes and, on a few tracks, sings too. His exuberant style, his technical facility and his sense of fun are clear throughout, from the opening, funky "Alleanza" and a darkly toned, choppily-rhymed romp through Italys most popular song "Quando, Quando, Quando" to Ary Barrosos "Aquarela Do Brasil", the soul-jazz evergreen, Horace Silvers "The Preacher" and Duke Ellingtons "Mount Harissa", closing with the classic ballad "You Dont Know What Love Is". Along the way there are originals and more popular songs. Bollani adds his vocals to the albums title tune (it translates as "Aliens Are Coming") and on "Microchip". Both are sharp, fast-talking and clearly witty. Bollanis touch, and the sound he gets from the Fender Rhodes richly metallic but never harsh add to the sonic pleasure of what is an album of bubbling joy." (Peter Bacon, The Jazz Breakfast)
Opname: 2008
Stefano Bollani is een avontuurlijke pianist met een opvallend persoonlijk geluid; verlicht, virtuoos en menselijk, aldus de jury van de Paul Acket Award 2009 in de categorie Artist deserving wider recognition. De Italiaanse pianist wordt verder geroemd om zijn improvisaties die tegelijk helder, intelligent en fris zijn. De muzikale mogelijkheden lijken bij Bollani onbeperkt, waardoor hij in de ogen van de jury een ware jazzmuzikant is. Bollani werd bekend als begeleider van de Italiaanse trompettist Enrico Rava, maar bracht ook eigen albums uit. "Carioca" staat in het teken van Braziliaanse muziek, meer in het bijzonder de choro en de samba, voorlopers van de bossa nova. Samen met enkele bekende Braziliaanse musici zoals gitarist Marco Pereira, drummer Jurim Moreira en percussionist Marçalzinho geeft hij een mooie en afwisselende herinterpretatie van bekende en minder bekende oudere Braziliaanse liedjes. (HB, Muziekweb) Dit is een registratie van een concert dat n.a.v. genoemd album werd gegeven.
Uit 1999. De Italiaanse trompettist speelt eigen, vanaf 1972 geschreven werk, lyrisch ondersteund door Bollani (p). "Van Nino Rota-achtige kamermuziekstukken tot sensuele meditaties in mineur tot klassiek- en folk-beinvloede ballades." (AMG)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
