"Drummer Andrew Cyrille heeft de afgelopen decennia naam gemaakt in onder meer zijn eigen Trio 3 en als begeleider van pianist Cecil Taylor. Daarom wekt een plaat onder zijn eigen naam de interesse, maar het zijn de namen van Bill Frisell (gitaar) en Wadada Leo Smith (trompet) op de hoes van Lebroba die pas echt nieuwsgierig maken. Je komt het al niet zo vaak tegen, een trompet, gitaar en drumtrio, en dan is dit ook nog de eerste plaat waarop Frisell en Smith samen spelen. De elegante tinteling in het spel van Frisell combineert precies zoals je hoopt met de heldere toon, licht zwevende toon van Smith. Cyrille cirkelt daar met zijn lichtvoetige melodische spel steeds heel fraai omheen. Nooit slaat hij gewoon de maat, liever gaat hij met de andere twee bandleden in muzikaal gesprek. Alle drie zijn het meesters in het weglaten, wat in de speciaal voor dit album geschreven stukken steeds tot een mooi spanningsveld leidt. Het klinkt allemaal even teder, meditatief en ingetogen." (Volkskrant, 4 uit 5 sterren)
"Ze speelden al eerder samen, de Amerikaanse trompettist Wadada Leo Smith en toetsenist Vijay Iyer. Maar nog niet eerder brachten ze als duo een plaat uit. Lastig ook, piano en trompet zonder drums om de maat in de gaten te houden. Maar wat pakt alles goed uit op dit album, waarvan de kern gevormd wordt door een zevendelige cyclus over het werk van de Indiase beeldend kunstenaar Nasreen Mohamedi. Iyer speelt meestal akoestisch, vult stiltes een enkele keer met elektronica en laat de noten vooral vallen. Wadada Leo Smith speelt al even sober. De abstracte kunst van wijlen Mohamedi verdraagt geen groots geluid en veelkleurige toonsoorten. Maar de verstilde schoonheid is evident. Beide muzikanten spelen impressionistisch en sober. Maar wat een prachtmomenten levert het op, zoals in Notes On Water, waarin Iyer ineens van de vleugel overschakelt op de elektrische Fender Rhodes. En dan de reactie van Smith. Dit is improvisatie op het hoogste niveau." (Gijsbert kamer, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Een van de meest uitdagende, originele pianisten van de hedendaagse, meer avantgardisch ingestelde jazz. Bouwt voort op Monk en Cecil Taylor. Met bassist-extraordinaire William Parker vormt hij ook een duo, waarmee hij North Sea 2001 zou aandoen. Dat ging helaas niet door, maar wat wél doorgaat is een bezoek aan Enschede, bij JazzPodium Drienerlo, op 9 februari 2009.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
