"De Rotterdamse Kim Hoorweg zingt hier songs die regisseur Woody Allen gebruikte in zijn films. Geen rare keus, want Woody Allen is een fanatiek (oude stijl-)jazzliefhebber (en klarinettist). Hoorweg heeft dus voor dit album opnieuw gekozen voor het meer klassieke jazzwerk, i.p.v. eigentijdse soul en andere pop. De zanglessen van collega Fay Claassen hebben haar goed gedaan, want ze zet haar keuze sterk neer. Samen met een kleine begeleiding, die toch compleet is. De kern wordt gevormd door het heerlijk spelende gitaartrio van Robin Nolan, dat uitgaat van de Django Reinhardt-traditie maar ook hedendaagse invloeden toelaat. Als gasten zijn Benjamin Herman - die bluesy speelt - en basklarinettist Sjoerd Dijkhuizen verwelkomd. Hoorweg zwerft door standards van onder meer Duke Ellington en Fats Waller, en Europese songs als Granada en Les yeux noirs. Haar I aint got nothing but the blues heeft een mooie troosteloze alt van Benjamin Herman, maar mist het korreltje in de stem. Dat mag wat mij betreft nog jaren zo blijven. Zon korreltje geeft misschien wel meer doorleefd gevoel, maar het is ook een terugval in stembereik." (Hessel Fluitman, Jazzflits)
Aanstekelijk levendige bop, opgenomen in het Amsterdamse Pompoen-theater met Rein de Graaff (p), Marius Beets (s) en Eric Ineke (d). In die line-up (plus Ferdinand Povel) op 14 maart 2003 in De Tor, Enschede.
Opname: 2007
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
