Opname: 1996
'Ën blanc et noir' is een serie van het Nederlandse label Daybreak waarin jonge Nederlandse jazz-pianisten van zich laten horen. Juraj Stanik (Amersfoort, 1969)is het eerste talent op de witte en zwarte toetsen dat zijn kunnen op cd mocht vastleggen. Hij heeft gekozen voor een set van standards afgewisseld met een viertal eigen composities. Bijgestaan door generatiegenoten Marius Beets op bas, Joost Patocka op drums en Toon Roos op sopraan saxofoon wordt het repertoire sprankelend lichtvoetig met passende improvisaties tot klinken gebracht. (GR Muziekbank)
"Aan de hand van haar vader, jazzpianist Erwin, is Kim Hoorweg uitgegroeid tot het jazz-zangtalent van Nederland. 18 jaar is ze pas en met dit derde(!) album laat ze horen hoe gaaf haar zangtechniek is. Het 25 jaar geleden opgerichte sextet The Houdini's (met vader Erwin, HB) begeleidt haar in twaalf bewerkingen van Peggy Lee klassiekers, inclusief "Fever" en "Black Coffee". De arrangementen klinken doordacht. Netjes en gestructureerd opgezet, in dienst van de vocalen en dit alles soepel gespeeld. Soms een leuke maatsoort, dan weer fraai geplaatste glissando's vanuit de blazerssectie. Kim Hoorweg zingt even zuiver en correct. Maar zowel band als zangeres missen overtuiging en persoonlijkheid. Bijzonder is de combinatie van 18 jaar en jazz-zangeres, maar het is niet geloofwaardig om een meisje met bleke stem inhoudelijk te horen zingen over mannen alsof ze er al tientallen heeft gehad." (Tim Sprangers, Volkskrant)
"De saxofonist die dit jaar de illustere VPRO/Boy Edgarprijs kreeg, treedt op deze live-cd met het trio van pianist Rein de Graaff en de Amerikaanse saxofonist Pete Christlieb aan. Belangrijkste troef van de CD zijn de uiteenlopende persoonlijkheden van Povel en de bijvoorbeeld van Steely Dan bekende Christlieb. Povel is de man van de beheersing die met een vlekkeloze techniek zulke vloeiende en organische solo*s speelt dat ze gecomponeerd lijken. Christlieb is onstuimiger. Zijn rauwe, energieke spel vormt een perfect contrast. Zo houden de twee tegenpolen moeiteloos de aandacht vast." (Mischa Andriessen, De Telegraaf; 3,5 uit 5 sterren)
De "En Blanc Et Noir"-serie van het label Daybreak belicht Nederlandse jazzpianisten. Dit zesde deel bevat een live-optreden van het trio van pianist/componist/arrangeur Rob Madna (1931-2003) met bassist Marius Beets en drummer Eric Ineke. Saxofonist Ferdinand Povel is gastsolist in drie stukken. Het trio speelt voornamelijk standards, naast enkele eigen stukken van Madna. Het VPRO-TV-muziekprogramma Vrije Geluiden stond in 2009 juist stil bij de eigen componeer- en arrangeerkunsten van Madna n.a.v. een aan hem gewijd programma door het Dutch Jazz Orchestra. Zondag 19 juli 2009 wordt deze uitzending herhaald.
"Opgenomen in 2004 in De Tor, Enschede. Ditzelfde kwartet speelde 20 jaar later weer in de stad. "Tenorsaxofonist Scott Hamilton werkt aan een meer dan indrukwekkend oeuvre, waarbij het aantal albums ruim de 100 is gepasseerd. Weinigen kunnen zo vanzelfsprekend swingen en hebben zo’n repertoirekennis als deze in 1954 in het Amerikaanse Providence op Rhode Island geboren Amerikaan. Het album opent met "Rhythm Riff", een variatie op het bekende "I Got Rhythm" met een lekker stomende ritmesectie. Maar liefst twaalf chorussen lang is de tenorsaxofonist aan het woord. De glorietijd van de jazz herleeft echt, om daarna naadloos over te gaan in de heerlijke ballad "Easy To Love": zo’n hartenbreker die Hamiltons uitzonderlijke capaciteiten als balladeer over het voetlicht brengt. Een capaciteit die zo mogelijk nog meer uitgelicht wordt in een majestueuze interpretatie van "Old Folks". Als geen ander kan Hamilton in zijn improvisaties een muzikaal verhaal vertellen met een echte kop, romp en staart opbouw." (Jazzenzo)
"Voor zijn trio reorganiseerde saxofonist Liebman zijn favoriete Weill-stukken. De melodieën en harmonische highlights daarvan liet hij veelal onveranderd. In de rijke harmonieën van Weills composities vond Liebman veel verrassingen: een goudmijn voor improvisatoren. De saxofonist verschiet daarbij zijn kruit niet meteen. In de up-tempo swingstukken bouwt de saxofonist gedoseerd zijn soli op en kiest zorgvuldig onverwachte noten en ritmiek. Op een tegendraadse piano-uitvoering van "Liebeslied" en een fluit in "Apple Jack" na, laat hij experiment achterwege. Jesse van Ruller speelt een voorname rol. In de begeleiding vormt hij een natuurlijke eenheid met de solide ritmetandem Marius Beets en Eric Ineke. Met subtiele akkoorden trekt de gitarist de aandacht. In de improvisaties is Van Ruller vastberaden. Hij zet een boeiende interactie met Liebman op in 'Here I'll Stay" en wisselt solo's met extremere notenkeuzes en timing moeiteloos af met op schuivende akkoorden gebaseerde loopjes." (Mischa Beckers, Jazzenzo)
Album uit 1999 van kwartet rond Duits-Nederlandse fluitist Mark Alban Lotz, die in 2001 verraste met het multimedia-jazzproject Tiffnoize (waarmee hij te gast was op de Jazzdag van JazzPodium Drienerlo). Hier kiest hij juist klassieke bop- en latinjazzstukken, die in frisse, lichte benadering gespeeld worden.
Opname: 2008
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
