""The Unique" werden gemaakt om Monk met bekend materiaal populair te maken. Toch brak hij pas door met opvolger "Brilliant Corners", met eigen stukken. "The Unique" bevat heerlijk schurend gespeelde standards. Begeleid door bassist Oscar Pettiford en drummer Art Blakey (zo dienend hoor je hem zeer zelden) neemt Monk bij de akkoordenkeuzes zoveel vrijheid dat het vals lijkt. Echter, die schurende, afwijkende akkoorden kloppen natuurlijk als een zwerende vinger. Letterlijk en figuurlijk. De rol van Blakey met zijn roffels en tikken is een feest, net zoals de walking bass van Pettiford. "Memories Of You" wordt een weifelende zoektocht door de akkoorden en daarbuiten. Dat kun je alleen als je je het stuk volledig eigen hebt gemaakt. De akkoorden van "Honeysuckle Rose" zijn zó incompleet gekozen, dat het je verwart, totdat je de lol en durf ervan inziet. Zo besef je dat Kurt Elling helemaal niet gedurfd bezig is: hij zingt gewoon Monkiaans. "The Unique" is buitengewoon mooi." (Hessel Fluitman, Jazzflits)
Vier albums uit 1953 en 1954 op twee CD's. Die albums zijn op zichzelf weer samengesteld uit diverse sessies uit die periode, waardoor er een woud aan legendarische muzikanten op dit album te vinden is, waartegenover staat dat er ook uiterst transparante solo- en trio-sessies op te vinden zijn. Alle vier de albums werden en worden hoog gewaardeerd door critici. Vooral "Brilliant Corners" werd een absoluut eikpunt in de jazzhistorie.
"Miles Davis was in the process of forming his first classic quintet when he recorded this date, a Prestige set reissued in 2008. The trumpeter is featured on a quartet outing with pianist Red Garland, bassist Oscar Pettiford, and drummer Philly Joe Jones, playing four standards plus a blues ("Green Haze") and "I Didn't," his answer to Thelonious Monk's "Well, You Needn't." Garland and Jones would soon be in Miles' group, although the fiery Pettiford proved too difficult for the trumpeter to handle and was quickly succeeded by Paul Chambers. The interpretations are generally lyrical and melodic; even "A Night in Tunisia" sounds a bit mellow. Likable if not essential music." (Scott Yanow, Allmusic; 3 uit 5 sterren)
This boxed set contains 11 original Oscar Pettiford albums, all beautifully remastered. Covering the period from 1953 when he released his first proper record as leader, The New Oscar Pettiford Sextet, through to his very final album, released posthumously in 1962, Last Recordings By The Late Great Bassist, this collection contains the great man s complete recorded output as leader and demonstrates the depth of Oscar Pettiford s extraordinary talent across his decorated but tragically short career. Featuring appearances from the likes of Lucky Thompson, Coleman Hawkins and Kenny Clarke, the music contained on these five discs will continue to delight old and new jazz fans alike. (bron: Enlightenment)
"Considered Kenny Dorham's finest recording of his all-too-short career. This re-reissue has been newly remastered and presumably now includes all of the takes from these nonet and sextet sessions of 1955. Considering the time period, this date remains way ahead of the Latin-tinged and hard bop music that would follow. It would be difficult to assess the sextet being a step below the larger group effort, but only because it is much less Afro-Cuban. A first-rate recording for the under-appreciated Dorham, this one should be in every collection of all true music lovers." (Michael G. Nastos, Allmusic)
"Het moet geweldig zijn geweest, die zaterdagnacht 27 september 1958 in het Concertgebouw. Er waren 2 toppianisten, Phineas Newborn en Red Garland. De tovenaar uit Memphis en de aardsere klavierleeuw uit Dallas. Newborn woonde stilistisch in hetzelfde blok als Bud Powell, Erroll Garner en Horace Silver. Hij heeft het briljante, zonder dat nadrukkelijke, van Oscar Peterson. Garland speelt elementairder, heeft minder noten nodig en als hij zijn argumenten kracht bij wil zetten, gebruikt hij blokakkoorden. Ook de blazers laten mooie contrasten horen. Altist Lee Konitz is cooler dan de meeste boppers uit die tijd. De warmbloediger Zoot Sims (ts) vormt een fraai contrast. Nochtans speelt hij een stuk lichter dan generatiegenoten als Lockjaw Davis of Sonny Rollins. Bassist Oscar Pettiford levert met 2 solo features, zijn eigen 'Bohemia After Dark' en 'Stardust', indrukwekkende voorbeelden van hoe je jazzbas moet spelen. Kenny Clarke begeleidt schitterend met welgemikte accenten." (Eddy Determeyer, Draai Om Je Oren)
"Tenor saxophonist Sonny Rollins' last Riverside album was reissued on this Original Jazz Classics CD. Jamming in a pianoless trio with bassist Oscar Pettiford and drummer Max Roach, Rollins is very creative, stretching out on his lengthy "Freedom Suite," clearly enjoying investigating the obscure Noel Coward melody "Someday I'll Find You," turning the show tune "Till There Was You" into jazz, and finding beauty in "Shadow Waltz" and "Will You Still Be Mine?" A near masterpiece." (Scott Yanow, Allmusic)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
