"Geen oratorium voor koor en orkest, zoals de Passionen van Bach, Telemann, Graun en anderen, maar een qua bezetting sober werk, bestemd voor de Anglicaanse eredienst. Het is geschreven voor tenor- en baritonsolo, koor en orgel. De solostemmen zijn dus voor mannen: in veel Engelse kerkkoren was (nog) geen plaats voor vrouwen, en de componist durfde het kennelijk niet aan om de solistische vertolking van de dramatische gebeurtenissen aan kinderstemmen toe te vertrouwen. Het lijdensverhaal wordt in The Crucifixion, vanaf Jezus zielensmart in Gethsemane tot en met zijn kruisdood, vaak slechts in grote lijnen verteld, om vervolgens ruimte te bieden aan uitvoerige overwegingen over de betekenis ervan. De tekst, van een Engelse predikant, maakt indruk op momenten dat de toehoorder direct wordt aangesproken." (Herman Haverkate, Tubantia / TwenteUitDeKunst, n.a.v. een uitvoering door COV Hosanna, Rijssen, 13 april 2011) Deze uitvoering is door het Roder Jongenskoor, bakermat van Peter Dijkstra en The Gents.
