Luister-10, april/mei 2014: "Ah, wat een heerlijk heldere beginmaten! Na zo'n tintelende aanhef van Beethovens Trio Nr 6 in Es kan er al bijna niets meer misgaan. Transparantie is troef bij Isabelle Faust, Jean-Guihen Queyras en Alexander Melnikov, die volmaakt op elkaar zijn ingespeeld. Bij alle beweeglijkheid en de bedachtzaam uitgediepte dynamiek blijven volume en timbre volmaakt in balans. Het Allegretto ma non troppo is daar een welsprekend voorbeeld van. In de Finale grijpen alle drie muzikanten hun kans om te schitteren, daarbij vóór alles dienstbaar aan de muziek blijvend. Een integere uitvoering: Een eerlijke, hechte eenheid. De bijnaam van het Aartshertogtrio verwijst naar Rudolph van Oostenrijk, een broer van keizer Franz II en pianoleerling van Beethoven aan wie de componist dit werk opdroeg. Ook hier voeren vitaliteit en toewijding de boventoon, met de puntgave articulatie en fraai geëgaliseerde decrescendi. Alles klintk even aandachtig en oprecht. Een sprankelende CD." (Margaretha Coornstra)
'Niemand zal er ooit achter komen hoe de composities van Schubert, Chopin en Liszt hebben geklonken toen ze net geschreven waren, alleen al omdat de instrumenten uit die tijd inmiddels oud zijn. Alleen de Steinway waarop Stravinsky speelde, kun je nog in nieuwstaat beluisteren', zegt de Russische pianist Alexander Melnikov. Toch doet hij een poging. Op een piano van Alois Graff van rond 1830 laat hij Schuberts Wanderer-Fantasie stuiteren van de spanning. Voor de revolutie-etudes van Chopin kiest hij het warme, ronde karakter van een Sébastien Érard, voor de supervirtuoze operaparafrases van Liszt een Bösendorfer uit 1875. Ten slotte klinken Stravinsky's Drie delen uit Petrouchka uiteraard op een gloednieuwe Steinway. Fenomenaal dat Melnikov met het wisselen van instrument ook het karakter van zijn spel aanpast. Veel dichter bij het origineel kom je niet". (Biëlla Luttmer, Volkskrant).
"Het Concert voor piano, viool en strijkkwartet, dat Chausson in 1892 schreef, kent een ongebruikelijke bezetting. Het stuk vergt zes bovengemiddeld flexibele muzikanten. In ideale gevallen slaat een ervaren strijkkwartet de handen ineen met een soepel ingespeeld duo op viool en piano. Isabelle Faust en Alexander Melnikov vormen een paradijselijk koppel. Voor Chausson spanden ze darmsnaren op de viool, pakten er een oude Érard-vleugel bij, en vroegen ze het op authentieke instrumenten spelende Duitse Salagon Quartet. Klinkend resultaat: pure weelde. Melnikov drentelt over de toetsen als een kind in de snoepwinkel; hier stuit hij op een nieuwe kleur, daar op een vers smaakje. De timbres van de strijkers wisselen van heiig tot gestaald. Aan het derde deel, met z'n pendelmotief, geven de zes musici een diepzinnige dimensie. César Franck was Chaussons leermeester. Wie denkt zijn fameuze Sonate uit 1886 te kennen, gunt zichzelf deze bruisende, brutale visie." (Guido van Oorschot, Volkskrant; 5 uit 5 sterren!!)
"Najaar 2014 is Jean-Guihen Queyras weer present op de Cellobiënnale in het Muziekgebouw aan 't IJ, maar eerst houdt het Franse cellofenomeen zijn Beethoven-dubbel-CD ten doop. Samen met Alexander Melnikov, zijn vaste klavierpartner, heeft hij niet alleen de sonates opgenomen maar ook de variaties die Beethoven maakte op werken van andere componisten. Zo is de aftrap voor Mozart. Ein Mädchen oder Weibchen, de aria van Papageno uit Die Zauberflöte, werd voor Beethoven het vertrekpunt voor een serie variaties. Queyras en Melnikov blazen met een minimum aan vibrato en een overvloed aan flair de schalkse vogelvanger leven in. Mooi dat die speelsheid ook in de vijf sonates niet verdwijnt. Dan komt er nog een geniale dimensie bij: die van het fluisterende ruisen en het snelle schakelen tussen duister en licht. Je kunt Beethoven, de man met de grillige persoonlijkheid, bijna aanraken." (Biëlla Luttmer, Volkskrant; 5 uit 5 sterren)
"Na hun succesvolle opnames van Beethovens vioolsonates goed voor een Grammophone Award en door een recensent van BBC Music Magazine geprezen als the most stimulating and fascinating accounts of the Beethoven Violin Sonatas I have heard in many years - wagen violist Isabelle Faust en pianist Alexander Melnikov zich nu op historische instrumenten aan de sonates voor fortepiano en viool van Mozart. Eerder al nam het duo ook werken van Brahms, Schubert, Schumann, Debussy, Hindemith en Sjostakovitsj op, dus Faust en Melnikov spreken inmiddels moeiteloos elkaars taal. Dat levert op hun eerste Mozartalbum sprankelende, kleurrijke, flitsende en soms vlijmscherpe dialogen op. Beide musici houden van het experiment en het verrassende. Met genoegen ontdoen ze bekende sonates uit het barokke, klassieke en romantische repertoire van dikke lagen speeltraditie." (Klassieke Zaken)
Opname: 2008, 2009
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
