Luistertip Luister 660/2009: "Het is bevrijdend om een artieste te zien die gewoon de ruimte krijgt om het hart te volgen, in plaats van gebaande paden. Maar is het geen loodzware kost, 13 aria's uit 20ste eeuwse composities van overwegend Angelsaksische componisten? Voor wie bij La Bohème stil is blijven staan is het mogelijk even slikken, maar wie Britten al heeft omarmd, zal snel tot de ontdekking komen dat Alwyns Miss Julie, Waltons Troilus And Cressida, Floyds Susannah, Barbers Vanessa en Hermanns Wuthering Hights fantastische aria's voor sopraan bevatten. En een dergelijk pleidooi prikkelt meteen de nieuwsgierigheid naar deze opera's als zodanig. Overigens is dit recital niet beperkt tot Engelstalige opera. Het thema, maanzieke vrouwen, is ook van toepassing op juweeltjes als Rusalka's Maanaria, Marietta's lied uit Die Tote Stadt en Lehars Lorelei Lied. Gezien de intense fantasmagorische vertolking zult u met een weemooedig gevoel achterblijven." (René Seghers, Luister; waardering: 5 uit 5 sterren)
De jonge sopraan maakte januari 2007 een verpletterende indruk op het publiek in de Enschedese Arkezaal tijdens een onvergetelijk recital. "Kate Royal, de Londense dochter van een singer-songwriter en een danseres, trok in Glyndebourne voor het eerst de aandacht, als Pamina in Mozarts Zauberflöte. Voor haar eerste solo-cd heeft ze de partiturenkast thuis grondig doorgespit. Royal zingt in het Frans, Duits, Spaans, Latijn en Engels, en in dialect uit de Auvergne. Met de componisten Debussy, Strauss, Rodrigo, Orff, Stravinsky en Canteloube verkeert ze op goede voet. Haar stembanden trillen ontspannener dan die van De Niese, en ze leveren een voller, dieper, aangenamer geluid. In de aanzet kan ze soms aarzelen. En als het in Les filles de Cadix van Delibes aankomt op het dansen van de bolero, doet ze dat Brits beschaafd. Verrassend: in de begeleiding toont de Academy of St Martin in the Fields zich allerminst stoffig. Met dank aan de fluwelen hand van dirigent Edward Garner." (Guido van Oorschot, Volkskrant)
