"De stoerste jazzband van Nederland is terug. En hoe. Op hun vierde plaat laten zij horen waarom het loont om een formatie lang bij elkaar te houden. The Ploctones, opgericht door de explosieve gitarist Anton Goudsmit, klinkt zo vet en gesmeerd als een in olie gedrenkte fietsketting. Je hoort de vier muzikanten met ogen dicht schaken en schuiven rond de sappige, vaak door humor bevlogen thema's en melodieën. Mooi is het samenspel van Goudsmit met saxofonist Efraïm Trujillo: losjes dansen zij om elkaar heen of pompen agressief unisono het volume op. Hun potpourri van genres als rock, blues, latin, funk en blues, met jazz als basis, klinkt vertrouwd. De variatie in structuur en opbouw is ongekend. Ook tekent "Ploc" zich dit keer door bezinning in meerdere, vrij gespeelde sfeerliedjes. Een hoogtepunt is het wonderschone "Giuseppe", een emotionele trip opgebouwd vanuit gitaarlagen die uitmonden in aanstekelijke onstuimigheid. Morgen in het Bimhuis." (Tim Sprangers, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren)
"Het album Journey of Man is deels geïnspireerd op de gedachtegang dat de mensheid zoals we die nu kennen afstamt van één enkele man, zoals beschreven in het gelijknamige boek van professor Spencer Wells; een prachtig maar ook paradoxaal principe gezien de verdeeldheid die onze huidige wereld kent. Nobels Liberty Group geeft dit bijvoorbeeld weer in de openingscompositie Chasing Reality, waarin de luisteraar muzikaal van big bang via verwarring naar cohesie wordt gevoerd. Maar Nobel doelt met Journey of Man ook op de aanstaande geboorte van zijn zoon, aan wie hij dit album opdraagt.Muzikaal technische inspiratie haalde Nobel uit het intellectueel erfgoed van trompettist Woody Shaw, wiens werk hij onderzocht voor zijn in 2018 voltooide jazz-masterstudie." (Website Teus Nobel)
"Trompettist Teus Nobel eert op zijn tweede album zijn helden: Eric Vloeimans, Jarmo Hoogendijk, Christian Scott, Miles, Roy Hargrove en Woody Shaw. Het snel, bijna jachtig gespeelde "Mr. Shiny Pants" verwijst naar de altijd bijzondere broeken van Eric Vloeimans. Het stuk heeft dankzij de bijdragen van Jerôme Hol en slagwerker Jasper van Hulten de sound van de elektrische groep van Vloeimans. Voor zijn "Suite For Jarmo" heeft Nobel saxofonist Ben van den Dungen, het oude maatje van Jarmo uitgenodigd. Die zet na het prachtig gespeelde ballad-deel meteen het snelle tweede deel in. Hard, snel en hoog, zoals Jarmo Hoogendijk dat kon. Met "Woodys March" eert hij de destijds vernieuwende trompettist Woody Shaw. Teus Nobel heeft een krachtige, zelfverzekerde speelstijl. Samen met zijn begeleiders vormt hij een krachtcentrale die het helemaal waarmaakt en waarmee hij zeker de boer op kan gaan. Een sterke CD." (Hessel Fluitman, Jazzflits.nl)
Opname: 2007
Eerste CD, van een door de VPRO vastgelegd concert, van de groep die zich niet veel later The Ploctones ging noemen. "Niemand kan zo onheilspellend knarsen, stuwend knetteren, nerveus paniekjazzen en nietsontziend jankscheuren als deze gitarist. Deze eerste eigen CD is een live-opname uit zomer 2005. De plaat klinkt lekker vuig, Goudsmits stukken bespringen je als enthousiaste sledehonden. Het gaat van gemankeerde samba naar mislukte jazrock, via o.a. cowboyfunk en groovemetal. zo hoorbaar genietend hoorde je Jeroen Vierdag (basgitaar), Martijn Vink (d) en Efraïm Trujillo (ts) zelden spelen." (Koen Schouten, Volkskrant)
Vervolg op 'Sticks & Strings' (met Vierdag (b) ipv Steba, naast Amuedo (g) en Van Merwijk (d)). Musici die hoorbaar vaak over jazzgrenzen gespeeld hebben in relaxte, doch boeiende stukken ver voorbij standaard themaatje/solootje-structuur.
"Tweede album van duizendpoot Tom Beek, de saxofonist die met bandgenoten Martijn van Iterson en Karel Boehlee opgroeide in de Leidse jazzscene. Hoewel sinds 1994 praktisch jaarlijks op North Sea, breekt hij in 2005 door wanneer hij de finale bereikt van de Dutch Jazz Competition bereikt. "Live Under The Sun" is een gedreven liveplaat van een geslepen kwintet dat vanuit heldere composities en energiek samenspel op zoek gaat naar de improvisatie. Mooi ronde, vurige tonen van Beek die soms doen denken aan Coltrane; lyrisch donker kleurend in verrassende intervallen. Met Boehlee en Van Iterson heeft Beek bovendien niet de minsten om zich verzameld. Beiden zijn boeiende improvisatiebeesten, maar ook dienend in fraaie arrangementen. Bezetting, muziek en repertoire zijn uitmuntend in balans. "Nefertiti" (Shorter) en "Naima" (Coltrane) gedijen puik naast Beeks 3 eigen stukken en Michiel Borstlaps "Ankara". Door alle genoemde facetten boeit 't resultaat van de eerste tot de laatste noot." (Erno Elsinga, Jazzenzo.nl)
Saxofonist Beek speelt mee op z'n 50 Nederjazz-CD's. Dit debuut onder eigen naam werd geroemd door o.a. jazzfan Kees van Kooten en recensies in vele media. Het titelstuk kreeg de prijs 'beste compositie' op de Dutch Jazz Competition 2005. Naast eigen werken waagt hij zich aan standards en verdomd: hij weet een originele draai te geven aan het veelgespeelde "Caravan". De sfeer (van bijv. 't titelnummer) is soms zoetig, op vele andere momenten stoomt de topbezetting in energieke hardbop of vloeiende fusion.
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
