"Josh Ritter wilde zijn interesse in ruimteaangelegenheden muzikaal gestalte geven op dit elfde album. De singer-songwriter, tevens succesvol auteur, was van zins om zijn songs atmosferischer te maken. Dat is hem vaak goed gelukt, zij het met mate, want spacerock wordt het nooit. Daarvoor is de Amerikaan te veel een liedjesman, met veel kwaliteit. Met hulp van o.a. oude bekende Sam Kassirer (Lake Street Dive; productie, piano, orgel, mellotron), Jocie Adams (ex-Low Anthem; klarinet, achtergrondzang) en Rich Hinman (ex-Rosanne Cash; gitaar, pedal steel) levert Ritter indiepop- en Americana-liedjes met genoeglijke bombast ("Sawgrass"), de sereniteit van Leonard Cohen ("Where Burns Will Burn"), de popsouplesse van Paul Simon ("Strong Swimmer"). Het moest kennelijk soms even schuren voor extra glans, blijkens de stoorzendersynth in "For Your Soul" en een roestige gitaar in de wonderschone pianoballade ("Black Crown"). Deze hemelse liedjes maken het aardse bestaan, in ieder geval tijdelijk, heel aangenaam." (OOR)
Een 99-jarige man uit Idaho blikt terug op zijn leven en het ambacht dat zijn familie al generaties lang beoefent: de houtkap.
"Nadat hij in 2013 zijn scheiding verwerkte in het muzikaal kale en tekstueel directe "The Beast In Its Tracks", brengt Josh Ritter op zijn achtste album weer zijn karakteristieke verhalende teksten en rijke arrangementen. I wanted to make something grand. I wanted it to swing hard, laat hij in een begeleidend schrijven weten. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: daar is hij op "Sermon On The Rocks" glorieus in geslaagd. De opgewekte eerste single Getting Ready To Get Down is exemplarisch voor een fijne plaat waar het spelplezier vanaf spat. In muzikaal opzicht doet Ritter weinig wat hij niet al eerder deed, maar qua sfeer klinkt Sermon On The Rocks toch net weer even anders dan voorgaande albums. De voornamelijk uit oude bekenden bestaande band is heerlijk op dreef en de van QOTSA en Emmylou Harris bekende Trina Shoemaker zorgde voor een warme en sprankelende productie. Een nieuw hoogtepunt in een steeds indrukwekkender oeuvre." (Marco van Ravenshorst, Platomania)
'Evocatieve singer/songwriter-songs, ergens halverwege Richar Buckner en Ryan Adams.' (AMG) Op momenten dat hij helemaal lijkt op te gaan in z'n eigen liedjes, wordt z'n zang fluisterend-bezwerend, zoals Nick Drake en Elliot Smith dat konden.
Aan het eind van de Eerste Wereldoorlog wordt een Amerikaanse soldaat uit de Franse loopgraven gered door een engel. Ook thuis in de Appalachen blijft de engel hem beschermen.
"Op de grens tussen commercieel en ondergronds vind je talloze Amerikaanse singer-songwriters die je aandacht waard zijn. Amos Lee, Hiss Golden Messenger en Josh Ritter bijvoorbeeld, die soms een bescheiden hitje scoren, maar vooral geruisloos kwaliteitsplaten uitbrengen. Dit 9de studioalbum van Ritter is daar een goed voorbeeld van. Met zijn vaste begeleidingsgroep The Royal City Band gaat hij, na een handvol sombere albums, hier op de vrolijker toer, met o.a. country- en rockabillyliedjes à la Elvis Presley en Johnny Cash. De singer-songwriter en zijn vrienden zijn na tientallen jaren op de teller perfect op elkaar ingespeeld en dat hoor je in alles terug, van de vloeiing van de instrumentatie tot het pure speelplezier. Sommige van de studiotracks, zoals het rammelende "Friendamine', klinken hierdoor als liveopnames. Achter de knoppen zit Bob Weir (The Grateful Dead), die in duet gaat met Ritter in de prachtig soulvolle tranentrekker "When Will I Be Changed". Consistente, sterke plaat." (Randy Timmers, Oor)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
