"Op zijn negende (!) plaat werkt A.J. Croce samen met de gelouterde producer Dan Penn, die als geen ander weet hoe een tijdloze Memphis Soul plaat moet klinken. Penn haalde ook een aantal topmuzikanten naar de studio. "Just Like Medicine" klinkt door het bijzonder trefzekere gitaarwerk van topkrachten als Colin Linden en Steve Cropper en de prachtige, uiteraard door Dan Penn gearrangeerde blazers fantastisch, maar het zijn de piano en de stem van Croce, die de meeste indruk maken. Hij de plaat van heerlijk swingend, energieverhogend pianospel en overtuigt met een rauwe en soulvolle strot. "Just Like Medicine" laat goed horen in hoeveel genres A.J. Croce uit de voeten kan. Dan Penn heeft de nieuwe plaat van A.J. Croce zoals verwacht voorzien van flink wat soul, maar A.J. Croce sleept ook zo ongeveer de hele muzikale historie van New Orleans er bij en overtuigt met passie, emotie en doorleving. "Just Like Medicine" broeit, schuurt, verleidt en imponeert." (Erwin Zijleman, De Krenten Uit De Pop)
"Croce overwon als kleuter een hersentumor en begon zonder enige opleiding op zijn zesde piano te spelen, nog tijdens zijn tienerjaren verruilde hij de schoolbanken voor het muzikantenbestaan in het clubcircuit van San Diego. Dat leidde naar een platencontract en een titelloos debuut, drie jaar geleden leverde hij na het muzikale dagboek Twelve Tales met Just Like Medicine, zijn negende werkstuk af, een samenwerking met producer Dan Penn. Het onverwachte overlijden van zijn vrouw Marlo vormt de aanleiding voor een uitgebreide blik in de achteruitkijkspiegel. A.J. Croce vindt enige troost in zijn favoriete muziekjes en duikt met ondersteuning van Gary Mallaber (Steve Miller Band), David Barrard (Dr John) en gitarist Garrett Stoner in het verleden. Het is de eerste langspeler met zijn compacte tourband die sporadisch geflankeerd wordt door gastmuzikanten." (Written In Music)
"A.J. Croce has been issuing smartly composed roots rock/pop for quite some time now, and he continues to do so on his 2009 release, "Cage Of Muses". Issued via his own record label, Seedling Records, Croce has certainly studied his classic rock records, as the album is one heck of a tuneful listen from front to back. And while the instrumentation may certainly be of the "vintage" variety, you just have to give a listen to the album's first three tracks to see that Croce is not confined to one approach: case in point, the Traveling Wilburys-esque album opener, "Gold and Green," as well as a song that sounds not far off from the style that A.J.'s late father (Jim Croce) specialized in, "You've Said Too Much," and the piano-based "Coraline." Elsewhere, you'll find soul/gospel-esque sounds ("I Want It All") and the country-tinged "Where Are We Now." Cage of Muses is further proof that A.J. Croce remains one of the more underrated roots rockers out there at the moment." (Greg Prato, Allmusic; 4 uit 5 sterren)
"Niemand zal schrikken als A.J. Croce een singer/songwriter wordt genoemd, maar dat etiket dekt de lading niet helemaal. Deze 'zoon van' voelt zich nl. ook als een vis in het water in uiteenlopende stijlen als Tom Waits-nachtclubjazz, blues, en - gezien dit album - pure pop. De invloed van de Beatles is hier onmiskenbaar, en dat komt beslist niet alleen door de McCartney-cover "Maybe I'm Amazed". Waar iemand als Lenny Kravitz vooral de sound van de Fab Four uitstekend kopieerde, raakt Croce op "Cantos" de essentie van het songschrijven op de Lennon/McCartney-manier. Dat levert 12 ijzersterke liedjes op, gespeeld door een al even superieure groep begeleiders (met o.a. Ben Harper). Ook qua zang doet zanger/pianist Croce regelmatig denken aan McCartney, t.t.v. "Abbey Road" en "Let It Be". De gruis van "That's Me In The Bar" (1995) is nagenoeg uit zijn stem verdwenen. OP de een of andere manier leek Croce enige tijd weg uit de spotlights, maar met een album als dit verdient hij aandacht." (Jo Didderen, Heaven)
"A.J. Croce heeft inmiddels een langere staat van dienst dan zijn vader. A.J. presenteerde zich midden jaren '90 met drie albums vol Tom Waits-achtige pianoblues en -boogie. In de vijf jaar dat hij geen CD opnam heeft Croce zich blijkbaar verder verdiept in het oeuvre van andere grootheden, o.a. Ben Folds, Elvis Costello en Paul McCartney. Dit album, zijn negende, is zo een mooie poprockplaat geworden. Hij nam liefst 6 producers in de arm, elk voor 2 songs. Daaronder de legendarische Allen Toussaint (Dr. John, Irma Thomas, Lee Dorsey, The Meters, Elvis Costello) en Cowboy Jack Clement (Elvis, Carl Perkins, Roy Orbison, Jerry Lee Lewis, Johnny Cash) maar ook Mitchell Froom (o.a. Los Lobos). Toch weet Croce samenhang te behouden. Hij is de laatste jaren gegroeid als songwriter en heeft duidelijk zijn eigen weg gevonden, getuige twaalf sterke songs en dito uitvoering. A.J. laat horen zeer ambitieus te zijn en laat daarbij wederom zijn veelzijdige kant als doorleefd zanger en pianospeler horen." (Rootstime.be)
"Uit z'n muziek klinkt 'n New Orleans-liefde door. Opvallend zijn z'n schitterende pianospel, doorleefde stem & compositorisch vakmansschap dat 't subtiel vernuft van Randy Newman en de veelzijdigheid van Elvis Costello combineert." (MH, Oor)
Heeft 'n prettig ironisch klinkende voordracht a la Randy Newman, met een stem die wat Don Henley-achtig is geworden. Heeft een algemener rock/pop-geluid dan voorgaande CD's, vrij gelikt ook, maar de instrumentaties zijn wel mooi en doordacht.
Aanrader voor fans van oude Tom Waits, hoewel het stemgeluid van AJ iets gemaakter klinkt is de sfeer zeer vergelijkbaar. Zoon van Jim natuurlijk. Jim Keltner produceerde, die vervolgens o.a. Ry Cooder, David Hidalgo (Los Lobos) en Bill Payne (Little Feat) vroeg om mee te spelen op dit album.
Zoon van Jim, die nog geen twee jaar oud was toen zijn vader verongelukte. "A.J. Croce's eponymous debut showcases his flair for low-key, atmospheric blues. As a performer, he's surprisingly confident and assured. As a songwriter, he still relies a little too heavily on cliches, but the best songs show potential, and that's what makes A.J. Croce a winning debut." (Stephen Thomas Erlewine, Allmusic)
Klik hier om cookies te accepteren zodat de vertaalmodule kan worden geladen. Het kan zijn dat je de pagina moet herladen.
