"Het Carnegie Hall Concert in februari 1971 was een benefietshow voor het Integral Yoga Institute, opgericht door Swami Satchidananda, de goeroe van Alice Coltrane. Er zijn vier uitgebreide uitvoeringen, te beginnen met "Journey In Satchidananda". De hoogtepunten zijn onder andere Coltrane's vurige pianosolo die spirituele jazz, bebop en de modale blues tegenkomt. Disc twee bestaat uit twee John Coltrane-composities: Het titelnummer van "Africa/Brass" uit 1961 en "Leo" van "Infinity" uit 1966. Al met al zijn het tempo, de texturen, het explosieve drama, de virtuositeit en de grenzeloze creativiteit van het concert ongeëvenaard. Het "The Carnegie Hall Concert"-pakket bevat een uitstekend, inzichtelijk essay van Lauren Du Graf en een reminiscentie van Michel. Dit is een essentieel onderdeel van Coltrane's catalogus en een opmerkelijke aftrap van Impulse's "Year of Alice"." (AllMusic; 4 uit 5 sterren)
Uit 1974. Meditatieve stukken uit de tijd dat beiden onder invloed stonden van Indiase goeroes. Spirituele zoektochten naar het hogere in elektrische fusionstijl, maar toch eigenlijk vrij ingetogen en transparant, met veel strijkers.
"De laatste live opname van Coltrane (april 1967), enkele maanden voor zijn dood. Met een onbegrijpelijke, bijna 35 minuten durende, ultieme versie van "My Favourite Things", ingeleid door een bassolo van ruim zeven minuten door Jimmy Garrison. Deze plaat werd door Hans Dulfer aangeprezen als de meest monumentale plaat ooit uitgebracht." (Ab Gellekink, Jazzpodium De Tor) "Strictly as a document, this is a rich and telling recording. It demonstrates his sonic blast free jazz direction that was becoming more aggressive and out of bounds; It portrays what could have been one of the most dynamically stellar groups of the mid-1960s avant jazz scene with Pharoah Sanders (who, in some ways, steals the show), Alice Coltrane, Rashied Ali, and Jimmy Garrison totally ripping it up." (Jack LV Isles, Allmusic) Let wel: deze historische opname is nooit gemaakt met de bedoeling hem commercieel uit te brengen en kent een matige geluidskwaliteit. De nieuwsgierige liefhebber moet zich hier echter niet door laten afschrikken!
"Within the first 30 seconds of opening track "Spiritual Eternal," the listener encounters the complete palette of Alice Coltrane's musical thought. As her organ careens through a series of arpeggiated modal drones, they appear seemingly rootless, hanging out in the cosmic eternal. And they remain there ever so briefly until an entire orchestra chimes in behind her in a straight blues waltz that places her wondrously jagged soloing within the context of a universal everything - at least musically - in that she moves through jazz, Indian music, blues, 12-tone music, and the R&B of Ray Charles. This is the historical and spiritual context Alice Coltrane made her own, the ability to open up her own sonic vocabulary and seamlessly enter it into an ensemble context for an untold, unpredictable expression of harmonic convergence. While many musicians have picked up on it since, Coltrane's gorgeous arrangements and canny musical juxtapositions never seem forced or pushed beyond the margins." (Thom Jurek, Allmusic)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
