"De stem is nog steeds zeer fris. Dat de oudere Bartoli ook anders klinkt, is te horen aan het tedere liefdeslied Sol da te, dolce amore uit Orlando furioso : ze zou vroeger wellicht direct naar een wat ademrijk pianissimo hebben gegrepen, maar nu houdt ze haar zachtste tonen voor het grootste gedeelte helder, terwijl ze het aan de schitterende fluitist overlaat om de weke kleuren bij te voegen. In de virtuoze, snellere arias is ze even enthousiast als altijd, maar de soms wat over-agressief klinkende toon van toen is getemperd en dat werkt in haar voordeel. In de aria uit Silvia is Bartolis plezier in het spelen met de muziek en de woorden te horen. Men zou zich vertolkingen met wat een wat voller stemgeluid kunnen voorstellen, maar ze gaat intens met de betekenis van de tekst om en geeft ruimte aan Vivaldis ronduit briljante karakteriseringen in het orkest. Het pastelkleurig spelende Ensemble Matheus staat onder Jean-Christophe Spinosi compleet op één lijn met de diva." (Klassieke Zaken)
Opname: 2008
"Antonio Vivaldi (1678-1741) was best known for his many string and reed concertos, and opera seria. The composer also had an impressive catalog of sacred pieces, including his famous Gloria, RV 589. Among his sacred music, Vivaldi composed several settings for the text of Psalm 112, and The Glory be from Vivaldi's setting of Psalm 112 Laudate Pueri Dominum ("Praise the Lord, ye children"). As part of these pieces, Vivaldi cast the Gloria Patri ("Glory Be To The Father"). French Renaissance and Baroque specialist Sandrine Piau gives a creamy performance, employing all aspects of her rich and broadly balanced soprano. She shines on slower pieces such as this proving that Emma Kirkby and mezzo Magdalena Kožená are not the only voices in period music to hear. The period instruments of Accademia Bizantina are warmly captured sonically, an improvement in the art since its rise in the late 1980s. Paiu and company are unsurpassed in Vivaldi, Handel, and Bach." (Allaboutjazz)|
