"Zelden staat er een improviserend vocaliste op met karakter en eigenwijze aanpak. Het is daarom fijn dat Susanne Abbuehl na lange tijd een nieuwe CD heeft gemaakt. De Zwitserse, die 15 jaar geleden op het Haagse conservatorium opdook, is niet geïnteresseerd in de vocale jazztraditie. Opvallend zijn haar onorthodoxe instrumentbezettingen (bijvoorbeeld in duo met basklarinet) en warme, praatzingende stem. Op haar derde ECM-plaat gaat ze hiermee door. Abbuehl vertelt teksten van dichters als Emily Dickinson. Denk niet aan een droge voorlezing, maar aan een hoogstpersoonlijke interpretatie. De onvoorspelbare kleuren en frasering intrigeren. Soms donker en zwoel, vervolgens superkwetsbaar in het hoge register. De tekst, zang en instrumenten opereren in een gelijkwaardige harmonie. De sfeer is vooral geheimzinnig en ingetogen in een combinatie van harmonium (Wolfert Brederode), bugel (Matthieu Michel) en fluisterende kwasten over de percussie (Olavi Louhivuori)." (Tim Sprangers, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
"Tenorsaxofonist Yuri Honing beschikt over een eigen en herkenbaar geluid. Hadden de voorgaande albums een duidelijke link met de klassieke muziek, zijn nieuwe album richt de focus op de beleving van de natuur. De cover verwijst naar een bosrijke omgeving maar de muzikale uitwerking is eerder hemels. Iets wat nog eens extra geaccentueerd wordt door een forse dosis digitale echo. In de solo’s van de leider voel je de invloeden van John Coltrane, Charles Lloyd en Pharoah Sanders, musici die aan de basis stonden van de spiritual jazz. Maar waar het bij de genoemde uitvinders min of meer een vanzelfsprekendheid was, lijkt het bij Honing meer een opgewekt effect. Het iets te bewuste trage tempo van de muziek en de grote nadruk op elke voortgebrachte noot gaan op den duur irriteren. Na twintig minuten snak je als luisteraar echt naar een ander tempo en een minder plechtstatige insteek." (Jazzenzo)
Hoewel gitarist Guillermo Celano, klarinettist/saxofonist Joachim Badenhorst en drummer Marcos Baggiani uit verschillende landen afkomstig zijn, mag hun trio als een Nederlandse jazzformatie worden beschouwd: allen studeerden aan Nederlandse conservatoria en zijn sindsdien vooral hier werkzaam. Voor het album Carnet Imaginaire werkten ze samen met pianist Wolfert Brederode, die recent vaak betrokken is bij projecten van saxofonist Yuri Honing. Op Carnet Imaginaire komen de persoonlijkheden van de vier muzikanten duidelijk naar voren. In Celano’s gitaarspel is, zelfs in complexere harmonieën, de blues nooit ver weg. In Baggiani’s drumwerk is zijn Latijns-Amerikaanse achtergrond goed terug te horen, zoals bijvoorbeeld in het ritmisch zeer boeiende El Mafioso. In groepscomposities/improvisaties Carnet Imaginaire en Flower zoekt het kwartet meer abstracte structuren op. Net als op de rest van de plaat weten ze daar gezamenlijk prachtige spanningsbogen te creëren. (JV - Muziekweb)|
"Op 11 november 2018 was het honderd jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog eindigde. Pianist-componist Wolfert Brederode schreef ter herdenking daarvan een suite die op Wapenstilstandsdag 2018 in première ging. Drie pogingen om daarna de suite op te nemen mislukten vanwege covid. Vier jaar later is het gelukt en kon Brederode zijn nieuwe ECM-album ‘Ruins and Remains’ in het Bimhuis presenteren. De suite opent met het nummer Ruins I. Later volgen de nummers Ruins II tot Ruins IV, afgewisseld met composities die een ander aspect belichten, zelfs die van een wolkeloze dag in Cloudless. Want veel optimisme bevat de suite niet. Beklemming en verstilling zijn emoties die een onheilspellende boventoon voeren. Brederode heeft alles wat onnodig is weggelaten en speelt alleen de hoogstnoodzakelijke noten. Het schitterende Matangi Quartet vergroot de onheilspellende sfeer totdat cellist Arno van der Vuurst op zijn cello voetstappen laat horen van de eerste mensen die weer tevoorschijn komen." (Jazznu)|
"De band Acoustic Quartet van saxofonist Yuri Honing gaat altijd op ontdekkingsreis in de wereld van jazz, pop en klassieke muziek. Het thema van deze CD is "Desire" (verlangen) en de luisteraar wordt meegenomen op een luister trip van acht tracks. De muziek is een mix van dromerige, abstracte met verleidelijke grooves en pakkende melodieën, terwijl de instrumenten (piano, bas, drums en sax) de muziek mooi vertalen in donkere en lichte klankkleuren." (Stefan Koer, Platomania; cijfer: 8,0)
"Dit album van saxofonist Yuri Honing en zijn Acoustic Quartet gaat volgens hem over 'Europa en haar heldendom' en is een 'Gesamtkunstwerk' met verwijzingen naar de muziek van Richard Wagner en Richard Strauss. Veel grote woorden en namen die de melancholische romantische muziek eigenlijk helemaal niet nodig heeft. Die is meeslepend genoeg en staat volstrekt op zichzelf. De lange, serene noten van Honing lijken sinds zijn vorige, met een Edison bekroonde album "Desire" (2015) nog meer de diepte te zoeken. Op "Goldbrun" gaat het Honing nog minder om melodie en meer om harmonie en komt hij met zijn kwartet tot een nieuw, warm en empathisch geluid. zijn trouwe begeleiders pianist Wolfert Brederode, bassist Gulli Gudmundsson en drummer Joost Lijbaart behoren net als Honing tot de Nederlandse jazztop. Wonderschoon zijn de subtiele accenten die Brederode voortdurend aanbrengt." (Gijsbert Kamer, n.a.v. het introductieconcert van deze CD in het Bimhuis, Amsterdam, dat hij met de maximale 5 sterren waardeerde)
"Het ECM-label eist een hoge standaard. Dat de Nederlandse pianist Wolfert Brederode al twee albums voor het label maakte zegt genoeg. Na twee prachtige, fijn uitdagende albums met een internationaal kwartet was het tijd voor verandering. Brederode keerde terug naar de triovorm en vroeg Gulli Gudmundsson, ook al bassist in zijn eerste trio. Die nam drummer Jasper van Hulten mee. Daarmee hebben we dus het eerste Nederlandse trio dat voor ECM opnam. En wat een ongelooflijk mooi album is het geworden. Met ECM-hoofd Manfred Eicher als grote stimulator heeft het trio 13 composities vastgelegd die allen van grote schoonheid zijn. De sfeer op het album is ingetogen en de productie ruimtelijk waardoor elk instrument optimaal in het gehoorveld ligt. En elke muzikant klinkt beter dan ooit. Van Hulten speelt wisselend avontuurlijk en sober, steeds in de juiste balans met de compositie. Gudmundsson vult met zijn contrabas de fraaie pianolijnen van Brederode perfect aan." (Dick Hovenga, WrittenInMusic; 4,5 uit 5 sterren)
Op 17 februari 2012 in De Tor: "Saxofonist Yuri Honing (1965) is winnaar van de VPRO/Boy Edgar Prijs 2012, de belangrijkste jazzprijs van Nederland. Hij wordt geroemd om zijn grote muzikaliteit en vakmanschap en is op een creatieve manier grensoverschrijdend met zijn vak bezig." "Honing bewerkt graag popsongs, en tegenwoordig zijn ook de eigen composities doortrokken van een 'popsensibiliteit': veelzeggende soberheid, direct aansprekende melodieën en aandacht voor de expressieve kracht van pure klank. Zeker op zijn nieuwe album, waarop overigens ook twee covers staan, van Goldfrapp en David Bowie. Het openings- en titelnummer is typerend: een uitgeklede achtergrond, met wat kale tikken van drummer Joost Lijbaart, en Honing die niet zijn techniek etaleert maar zich beperkt tot het zo mooi mogelijk 'zingen' van het thema. Wolfert Brederode is de perfecte pianist voor de gedragen, onaardse sfeer, hij smeert niet alles dicht maar vult aan met rake lyriek." (Frank van Herk, Volkskrant; 4 uit 5 sterren)
Wolfert Brederode staat erom bekend uiterst precies piano te kunnen spelen maar net zo makkelijk grillige jazz. Met zijn rijke technische mogelijkheden en creatieve verbeeldingskracht heeft hij een heel persoonlijke poëtische stijl ontwikkeld. Alternate Views is zijn eerste album. Met een trio dat verder bestaat uit de wendbare Gulli Gudmundsson op bas en de ervaren drummer Eric Ineke. (GR Muziekbank)
