De Zweeds-Nederlandse componist Klas Torstensson (16 januari 1951) woont en werkt sinds 1973 in Nederland. Zijn composities worden uitgevoerd door orkesten, ensembles en solisten over de hele wereld. Torstenssons muziek was te horen op de meeste belangrijke festivals voor nieuwe muziek in Europa. Hij werd tevens als gastcomponist uitgenodigd op festivals zoals Stockholm New Music 1999 (samen met Mauricio Kagel en György Kurtág), Time of Music 2001, Viitasaari, Finland, Montréal-Nouvelles- Musiques 2003, Canada, en Sacrum Profanum 2010, Krakau, Polen. In 1991 werd hem de Matthijs Vermeulenprijs - de belangrijkste compositieprijs van Nederland - toegekend, in 1999 gevolgd door het Zweedse equivalent Stora Christ Johnson Priset van de Zweedse Kungliga Musikaliska Akademien. In april 2006 werd zijn opera De Expeditie genomineerd voor de Nordic Council Music Prize 2006. Voor Polarhavet werd hem in 2009 de Swedish Music Publishers Award toegekend, (...)
"Camille Claudel, beeldhouwster. Frida Kahlo, schilderes. Rosa Luxemburg, socialistisch kopstuk. Louise Michel, strijdster op de Parijse barricaden anno 1871. Christina, afgetreden koningin van Zweden. Hun teksten zijn de bron voor Torstenssons cyclus van 5 liederen voor sopraan en pianotrio. De Nederlandse Zweed is van oudsher een nieuwe-muziekman van de harde lijn. Maar nu slaat hij lichtere tonen aan. Hij voorziet zijn muzen ieder van een eigen signalement. Hij verwijst niet zelden naar de tijden waarin Torstenssons heldinnen leefden en werkten. Zo klinkt Messiaen mee in de niet-verzonden brieven uit het gekkenhuis van Claudel. Aan Luxemburg zit een Mahlerkantje. Bij Louise Michel valt een Henri Duparc-sound te denken. Het optimisme van de schilderes Kahlo leidt tot beschaafde Spaanse faldera a la Xavier Montsalvatge. Torstensson bedt dit verleden in in een eigen, sterk uitgedund idioom. En hij treft het: De sopraan Charlotte Riedijk en het Osiris Trio maken grote kunst." (Roland de Beer, Volkskrant)
