Zawinul is a superb album by Jazz composer and pianist Joe Zawinul, recorded in 1970. Conceptually and sonically, this is really the first Weather Report album in all but name, confirming that Joe Zawinul was the primary creative engine behind the group from the beginning. It is also the link between Weather Report and Miles Davis keyboard-laden experiments on "In A Silent Way" from 1969; indeed, the tune In A Silent Way is redone in the more complex form in which Zawinul envisioned it. The line-up on Zawinul includes Zawinul and the formidable Herbie Hancock on keyboards, putting the galactic sound effects of the Echoplex and ring modulator to good use. The third founder of Weather Report, Miroslav Vitous, checks in on bass. Hardbopping trumpeter Woody Shaw proves to be perfectly adept at the jazz-rock game. Also Jack DeJohnette features on melodica and percussion, as does Hubert Laws on flute and Wayne Shorter on soprano sax. (bron: Bertus / MOV)
De eigenzinnige pianist voltooide "Change" vlak na "Compulsion!!!!!". Ondanks dat het album helemaal af was, liet Blue Note het in 1966 op de plank liggen. Pas 41 jaar later, vlak na zijn dood, volgde een CD-release. Waarschijnlijk vond het in mainstream gespecialiseerde Blue Note het vrije "Compulsion!!!!!" al vér gaan, "Change" is nog wat weerbarstiger. Maar minstens zo intrigerend. Inderdaad valt dit onder Hills meest vrije werk. Het kost even moeite om structuur te horen in het heftige spel van Rivers (ts), Booker (b), Moses (d) en de pianist zelf en de beukende blokakkoorden die Hill op klavecimbel(!) speelt zijn 'something else', maar de doorpakkende luisteraar wordt beloond. Het album voelt aan als een suite, dat je net als Coltrane's late werk toch weer op de benen terugzet. "Knotty, jagged and abstruse, Hill's music from this period can be difficult, but yields great rewards. A fascinating document of one of the most important jazz composers of the 20th century; an essential reissue." (AllAboutJazz)
Geïnspireerd op een surrealistisch schilderij en heeft ook die feel. Uit 1968, voelt vrij aan (maar niet 'free'), klinkt transparant en is suggestief: de kunst van het weglaten. Met een jonge Corea (p) en een excellerende Sun Ra-saxofonist John Gilmore (ts).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
