Een vrouwelijke detective van de politie in Los Angeles wordt op een hopeloze zaak gezet.
"Op zijn vorige album "Texas Piano Man" uit 2019 liet Robert Ellis zich nog sterk beïnvloeden door o.a. Elton John en Billy Joel, maar hij begon zijn carrière ooit met traditionele countryliedjes. Met elk nieuw album verkende Ellis ook muzikaal nieuwe wegen. Hij nam "Yesterday's News" in twee dagen op en het klinkt daardoor minder geproduceerd. Ook instrumentaal is het meer gestript dan zijn voorgaande albums. Hij begeleidt zich alleen met gitaar, contrabas en percussie. En zo krijgen we een heel intiem album waar we folk in herkennen, maar ook jazzinvloeden zijn te horen. Op “On The Run” klinkt toch nog een beetje country door en horen we het ingewikkelde fingerpicking dat we ook kennen van Nick Drake of Richard Thompson. De Texaanse singer-songwriter verliest zich in intieme, melancholische meditaties over groei en volwassenheid, hoop en spijt, verlangen en tevredenheid." (Dansende Beren; 3,5 uit 5 sterren) 06/10/23 in Metropool, Hengelo
"Nicole Atkins is zo'n zangeres die jaren achter elkaar in grote zalen zou kunnen staan als er eenmaal één of twee hits in de pocket zijn. Ze is nu nog geen Katie Melua of Caro Emerald, maar heeft alle kwaliteiten in huis om ook in Nederland die status te bereiken. Voor haar vierde album verzamelde ze een stel topnamen uit de muziekscene om de gehoopte volgende stap te maken, onder wie Chris Isaak, die meeschreef aan de plaat. En die twee potentiële hits om haar carrière in een stroomversnelling te laten belanden, vind je ook op "Goodnight Rhonda Lee". Met name het ultiem aanstekelijke, Amy Winehouse-achtige "Sleepwalking" staat als een huis, maar ook "Brokedown Luck" is uitermate hitgevoelig. Het nummer zou trouwens ook niet misstaan in het oeuvre van Adele, wier achternaam overigens maar weinig scheelt met die van Nicole: Adkins. Maar deze vooralsnog zwaar ondergewaardeerde Atkins komt er ook nog wel." (Thomas Spiekerman, Lust For Life; 4 uit 5 sterren)
"Met "The Lights From The Chemical Plant" nam Robert Ellis een verrassende afslag; van de traditionele singer-songwriter- naar een meer poppy benadering, zonder het echte liedje te verloochenen. Resultaat was een verdiende doorbraak in 2014. Logisch dus dat de Texaan die zich settelde in Nashville opnieuw hetzelfde team inschakelde, dat ook deze opvolger heeft voorzien van een rijk georkestreerd geluid waar zowel twang-gitaar, pedal steel als strijkers een plaats hebben gekregen. De songs zijn opnieuw sterk, zoals 't subtiele "California", opgesierd met elektrische piano, de heerlijke, countryeske travelsong "Drivin"; evenals het perfecte popliedje "How I Love You" en de gevoelige en dramatische ballads "The High Road" en "Youre Not The One". Dit is schitterend. Opnieuw weet Robert Ellis met een bijzonder afwisselende new-countryplaat - evenals Sturgill Simpson - respect af te dwingen. Ellis boeit zowel liefhebbers van het betere popliedje als alt.country-adepten maximaal." (Wiebren Rijkeboer, Platomania)
