Tweede album van de Duitse pianist, zijn eerste voor het Nederlandse Challenge, met een Franse ritmesectie. "Woeste haalt het beste uit twee werelden, hij heeft de nauwkeurigheid, de sierlijkheid, discipline en virtuositeit van een klassieke pianist en het gevoel voor uitgebreide en gecompliceerde harmonieën en swing en improvisatie van de jazzmuzikant." (Maartje den Breejen, Het Parool)
"De klassiek geschoolde Duitse pianist Frank Woeste valt op door zijn doordachte composities en zijn mix van piano en Fender waardoor de muziek van een fris elan wordt voorzien. Het resultaat is een mengeling van jazz, klassiek en popgestructureerde werken. Woestes pianospel vertoond virtuoze trekjes en zijn composities zijn sprankelend. Toch wordt de pianist niet echt geholpen door zijn trio. Waar bassist Mathias Allamane zich volop in de compositie beweegt, bedient drummer Mathieu Chazarenc zich van voorspelbaar en eenzijdig drumwerk. Daardoor blijft de muziek wat vastzitten in eenzelfde structuur. Maar de dialogen tussen piano en Fender zijn telkens weer fraai en origineel en getuigen ervan dat Frank Woestes muzikaal gedachtegoed bijzonder uitgebalanceerd is. Zeker is ook, dat Woeste binnen de harmonie en ritmen meer en meer zijn eigen taal ontwikkelt die een bijzondere openheid creëert, geïnspireerd door de hedendaagse jazz van muzikanten als Kurt Rosenwinkel en Brad Mehldau." (Erno Elsinga, Jazzenzo)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
