"Freak folk never did justice to the decade-plus-old US project to reinhabit ancient song forms. There is little of the wild-eyed outsider artist to former Espers mainstay Meg Baird, originally based in Philadelphia, now of San Francisco. Her third solo album is unceasingly calm and atmospheric, Bairds light, almost impressionistic vocal and finger-picking style augmented by additional guitars and a little unobtrusive percussion. The theme here is bittersweet leave-taking, as track titles such as "Past Houses" imply. Not a great deal seems to be happening then you are suddenly brought up short by the guitar that sings out on "Back To You" or the polyphony of "Leaving Song"." (Kitty Empire, The Guardian; 3 uit 5 sterren) "Baird's voice sounds as potent and icy-clear as ever. As evidenced by her work with Espers and the Baird Sisters, her voice is well-suited to close-harmony singing, and here she frequently adds whispery harmonies, by using vocal multi-tracking techniques." (Pitchfork)
"‘Meg Baird-liedjes bestaan zelden uit nette verhalen. Voor Meg is het mysterie het medium’. Ashes, een instrumentaal nummer van zo’n zes minuten dat er een nogal Californische definitie van ‘mysterie’ op nahoudt. Ofwel: traag, vol zonlicht en lome middagen, starend naar de hemel doorgebracht. Voeg daar in de volgende liedjes een stem aan toe die als verre echo van Sandy Denny over dit lome gebeuren heen zweeft en je snapt dat to furl – het omwikkelen van iets – het basisgevoel van dit album vormt. Zonder vastomlijnde structuur, zonder koude wind die een wolk voor de Californische zon blaast. Zonder hoogtepunten ook – dit is geen album van pieken en dalen, behalve dan misschien het heuveltje dat Will You Follow Me Home vormt. Waar eerder solowerk maar vooral de platen met Espers en Heron Oblivion nog wel eens voor een vleugje adrenaline zorgden is het hier kalmte. Kalm verdriet, kalme blijdschap, de zon die schijnt, ademhaling, wat wuift dat blad mooi en die wolk daar, die lijkt op een olifant." (OOR)
"Meg Baird zingt al in een van de beste bands uit de nieuwe folklichting: Espers. Maar haar soloplaat is toch een verrassing. Ze klinkt hier veel traditioneler. Door haar fantastische stem te begeleiden met intieme gitaar- en autoharpklanken, is het geluid bij vlagen betoverend. Baird komt echt in de buurt van Sandy Denny, waarmee vele zangeressen eerder tevergeefs vergeleken werden. Een zeer troostrijk kleinood." (Gijsbert Kamer, Volkskrant) "Beschikt over een van de fraaiste stemmen in het genre. Met haar kristalheldere zang doet zij de dagen van Sandy Denny herleven. Vooral als haar stem de hoogte ingaat en ietwat dun en breekbaar wordt, lopen de rillingen je over de rug. De repertoirekeuze is opvallend. Naast twee sterke eigen composities komt Baird met een uitgekiende mix van traditionals en covers van uiteenlopende artiesten als Jimmy Webb en New Riders Of The Purple Sage. Baird maakt zich deze songs volledig eigen, waardoor zij het album een sterke consistentie meegeeft." (Matthijs Linnemann, Oor)
