"Charles Lloyd duikt dieper in de rootsmuziek van zijn thuisland Amerika. Deze 80-jarige rietblazer en fluitist is vooral bekend van zijn avant-garde jazzalbum Forest Flower (1966). Met zijn huidige band The Marvels (met onder meer gitarist Bill Frisell en pedalsteelgitarist Greg Leisz) creëert Lloyd nu een stemmige combinatie van americana en jazz. De doorleefde songs en rauwe zang van gast Lucinda Williams lijken hiervoor geknipt. Er werd gekozen uit haar donkere songs als Ventura (van World Without Tears uit 2003) en Unsuffer Me (van West uit 2007). Vooral in een uitgesponnen versie van dat laatste nummer raken band en de zangeres op dreef en krijgt de smachtende intensiteit van het origineel een nieuwe, eigen lading. Door die sterke samenwerking dreigen de instrumentale nummers te gaan klinken als minder betekenisvolle intermezzos. Maar de rol van Williams is prominent genoeg om Vanished Gardens tot een zeer geslaagd album te maken". (MR, Muziekweb)
Four years after the landmark album "Wislawa", the great Polish trumpeter Tomasz Stankos New York Quartet returns with another masterful recording. Stanko here encourages spirited improvisation to flower around his characteristically melancholic and soulful themes, and all players are presented to best advantage. New band member Reuben Rogers best-known for his work with Charles Lloyd is a splendid addition, establishing a profound understanding with Cuban-born pianist David Virelles and drummer Gerald Cleaver. JazzTimes reflected on the strengths of the individual players: Stanko has never had a piano player like Virelles. When his moments came, he configured his own lyrical domain within the world of a Stanko song. For that matter, Stanko has never had a bassist and drummer like Rogers and Cleaver, with their hard edges and their volatile energy. Early reviews are suggesting that this may be his very best album to date. According to UK website Marlbank, it is Stankos "Kind of Blue". (bron: ECM)
"Altijd fijn, een nieuw album van Joshua Redman, want zo heel veel tenorsaxofonisten komen vandaag de dag niet meer met eigen platen. Helemaal fijn zo'n trio-plaat met alleen drummer en bassist, zodat Redman (45) de volledige vrijheid krijgt en neemt. Al meteen in het eerste nummer "Moritat (Mack The Knife)" laat Redman er geen twijfel over bestaan dat Sonny Rollins zijn grootste voorbeeld is. Niet alleen vanwege het machtige tenor geluid waarmee hij uit Kurt Weills thema vertrekt en ontspoort. Maar natuurlijk ook omdat het Rollins zelf was die het nummer in 1956 al opnam en uitbracht op zijn klassieke album "Saxophone Colossus". Maar Redman komt pas echt los in zijn eigen "Act Natural" als hij met drummer Gregory Hutchinson het gevecht aangaat. De 7 stukken zijn op twee avonden (in 2009 en 2013) opgenomen met 2 verschillende bassisten. Nieuwe inzichten biedt het album niet, maar Redman onderstreept wel zijn status als een van de beste tenorsaxofonisten van zijn generatie." (Gijsbert Kamer, Volkskrant)
"On his 80th birthday, March 15, 2018, Charles Lloyd was the one handing out the presents. He spent it performing at his local venue in Santa Barbara, leading a superb band that included the young lions Gerald Clayton on piano and Julian Lage on guitar. With his longtime sidemen, the drummer Eric Harland and the bassist Reuben Rogers, Lloyd treated the crowd to one of his finest latter-day gigs." (The Times)
"De liefde van jazzveteraan Charles Lloyd voor Griekenland ging niet door de maag, maar kwam via de oren. Het was de stem van de Griekse diva Maria Farantouri die bij hem dierbare herinneringen wekte aan zijn jeugd, toen hij zich met de transistorradio onder zijn kussen in slaap liet sussen door Billie Holiday. Net als Lady Day beschikt Farantouri over een stem die lijkt op te stijgen uit de krochten van de ziel, zwanger van weemoed en verlangen. Een verzoek aan Farantouri om Lloyds compositie "Blow Wind" te vertolken, leidde uiteindelijk tot het indrukwekkende concert dat op deze dubbelcd is vastgelegd. We horen traditionele Griekse liederen, waaronder een aangrijpende klaagzang uit "Epiros", maar ook eigentijdse composities van Theodorakis en Karaindrou, uitgevoerd door Farantouri en het kwartet van Lloyd met versterking van pianist Takis Farazis en Socratis Sinopoulos, die de typisch Griekse lyra (knievedel) bespeelt." (Ton Maas, Volkskrant; waardering: 4 uit 5 sterren) "Van Olympische allure." (Heaven)
Opname: 2007
Opname: 2008
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
