De stukken op deze cd zijn akomstig van het album "Cookin' van het Booker Ervin Quartet uit 1960. Booker Telleferro Ervin II (Denison, 31 oktober 1930 - New York, 31 augustus 1970) was een Amerikaanse jazz-tenorsaxofonist, componist en orkestleider. Als saxofonist was hij autodidact. Ervin en Mingus zijn op deze cd niet samen te horen, hoewel Booker Ervin Van 1958 tot en met 1962 in de band van Charles Mingus speelde.
"Charles Mingus (1922 1979) was een Amerikaanse contrabassist, pianist, componist en orkestleider die vooral eind jaren vijftig en begin jaren zestig een van de toonaangevende figuren in de jazz was. Kenmerkend voor het werk van Mingus is de combinatie van in de bigband- en rhythm-and-blues-traditie gewortelde arrangementen met bebopachtige, maar ook vrije improvisaties." (Wikipedia) Dit dubbelalbum is de samenvoeging van een eerder uitgebracht album (cd 1) en tracks (cd 2) van een eerder uitgebrachte box gewijd aan Bud Powell. Het Bud Powell Trio was een belangrijke fase in het begin van de loopbaa van Charles Mingus. Het album op de eerste cd is ontstaan in een 'studio-voor-één-nacht' sessie met Hampton Hawes en Dannie Richmond in New York. (GR Muziekbank)
"After bassist/composer Charles Mingus' death on January 5, 1979, a reunion band featuring some of his former sidemen called Mingus Dynasty was formed. Cut just six months after the bassist's demise, this album was the first Mingus Dynasty recording, and it has its moments. Such alumni as altoist John Handy, trombonist Jimmy Knepper, trumpeter Jimmy Owens, and tenorman Joe Farrell meet up with two members of Mingus' last major band (pianist Don Pullen and drummer Dannie Richmond), plus bassist Charlie Haden, who ably fills in for the late bandleader. In addition to "Goodbye Pork Pie Hat" (which was becoming popular at the time), the septet performs three numbers from Mingus' collaboration with Joni Mitchell, plus "Boogie Stop Shuffle" and "My Jelly Roll Soul." Handy and Pullen, in particular, fare well in this spirited setting, although one does miss the innovative bassist." (Scott Yanow, Allmusic; 4 uit 5 sterren)
"De herontdekking van deze opnamen is te vergelijken met de ontdekking van een nieuwe Picasso of een partituur van Bach. Overdreven? Helemaal niet. Mingus is de belangrijkste bassist van de jazz, zijn composities zijn geniaal en de opname is uit een cruciale periode, met zijn meest creatieve band ooit: het sextet dat naam maakte met een tumultueuze Europese tournee waarbij de bassist hotels en kleedkamers beschadigd achterliet, trompettist Johnny Coles moest worden opgenomen in het ziekenhuis en Eric Dolphy in Europa achterbleef, waar hij enkele weken later overleed. Muzikaal was het echter een toptijd. T.t.v. deze opnamen stonden ze met frisse moed aan de vooravond van die tour. Johnny Coles speelde nog mee. Het sextet klinkt verbluffend groots. Orkestraal bijna. Mingus muziek vertoonde absoluut avant-gardistische kenmerken: vrije aanpak, tempowisselingen, outside-improvisaties. Maar evenzeer was dit sextet diep geworteld in blues en roots, en kon het vooral keihard swingen." (Koen Schouten, Volkskrant)
"Charles Mingus' finest recordings of his later period are "Changes One" and "Changes Two", two Atlantic LPs that have been reissued on CD by Rhino. The first volume features four stimulating Mingus originals ("Remember Rockefeller at Attica," "Sue's Changes," "Devil Blues" and "Duke Ellington's Sound of Love") performed by a particularly talented quintet (tenor-saxophonist George Adams who also sings "Devil Blues," trumpeter Jack Walrath, pianist Don Pullen, drummer Dannie Richmond and the leader/bassist). The band has the adventurous spirit and chance-taking approach of Charles Mingus' best groups, making this an easily recommended example of the great bandleader's music." (Scott Yanow, Allmusic)
"Along with its companion volume Changes One, this is one of the great sessions from one of the best working bands of the 1970s. Starting with the spirited "Free Cell Block F, 'Tis Nazi U.S.A," this volume also includes the vocal version of "Duke Ellington's Sound of Love" with guest singer (and acquired taste) Jackie Paris, a remake of the classic Mingus composition "Orange Was the Color of Her Dress, Then Silk Blue," Jack Walrath's "Black Bats and Poles," and Sy Johnson's "For Harry Carney." The challenging repertoire from these December 1974 dates sustained the Jazz Workshop for several years; these are the definitive performances. Rhino's reissue duplicates the original LP down to the layout." (Stuart Kremsky, Allmusic)
Geremasterde heruitgave uit 2005, met drie tracks méér dan de eerste CD-uitgave van 10 jaar eerder. "Despite its title, this album does not have poetry and is not a "symposium." What it does have is a memorable narration by Lonnie Elder on "Scenes in the City" (one of the best collaborations between the spoken word and jazz), four obscure Charles Mingus compositions for his sextet (which consists of the bassist/leader, trombonist Jimmy Knepper, Shafi Hadi on tenor and alto, either Bill Hardman or Clarence Shaw on trumpet, pianist Horace Parlan, and drummer Dannie Richmond), and three previously unreleased performances including a run-through of Dizzy Gillespie's "Woudy 'N' You". An excellent set of challenging yet often accessible music." (Scott Yanow, Allmusic)
"Born out of Mingus' last band, the Adams/Pullen Quartet took off from its onetime leader's eclectic and fervent musical approach to form its own provocative and fertile take on hard bop and the avant-garde. In addition to Pullen (p) and Adams (ts), the band another Mingus alum: Dannie Richmond (d). Having already cut a clutch of fine discs since 1979, the quartet showed the power of its live concerts with this second volume of recordings from the Village Vanguard. Taped in 1983, the four cuts show off the group's varied repertoire of post-bop material. The mix is mostly up-tempo, with Pullen's gospel and R&B-inspired "Saturday Night in the Cosmos" and "Big Alice" bookending one of his more knotty swingers, "The Great Escape," and Adam's fleet and Latin-tinged bopper, "City Gates." Everyone contributes fine solo work, while also keeping everything nice and in the pocket. A highlight from the Pullen-Adams catalog and one of the most impressive of contemporary live jazz dates." (Stephen Cook, Allmusic)
Opnamen van de beroemde Europese tournee van het sextet dat ook te horen is op "Cornell 1964". Trompettist Johnny Coles is nog te zien; even later moest hij wegens ziekte afhaken. Maar hij is nog de minst illustere naam in dit sextet. Eric Dolphy excelleert op zowel altsax, fluit en basklarinet - slechts drie maanden later zou hij overlijden. Clifford Jordan (tenorsax) is ook in bloedvorm. De muziek toegankelijk en baanbrekend tegelijk - er gaat naast intensiteit gewoon erg veel plezier van uit. Dat zie je ook aan de vaak breeduit glimlachende Mingus, die toch ook om z'n nurksheid bekend stond. De opnamen, bij elkaar twee uur, zijn gemaakt in België, Noorwegen en Zweden. Delen van deze opnamen zijn al eerder versnipperd en slordig gemasterd uitgebracht. Dit is de eerste keer dat het zorgvuldig gerestaureerd en met liefde bij elkaar is gezet. Want dat is het kenmerk van deze Jazz Icons-serie: de DVD's zijn aan alle kanten perfect, tot de uitgebreide toelichting en duiding in het foto-rijke boekwerkje aan toe.
"For this generally upbeat session -- recorded in Holland -- Adams is joined by co-leader and longtime colleague pianist Don Pullen, and is backed by drummer Dannie Richmond and bassist Cameron Brown. Richmond spurs the saxophonist on, while Brown strikes hard in support, resulting in some strong solos by Adams on tenor sax. Adams seems to glide effortlessly up and down his horn, his patented licks never tiresome. Most of the original tunes are blowing vehicles, which work well with the superb talent represented here. Pullen is more pensive than usual, but always effective. The lyrical flute work by Adams is a pleasure, but it lacks the verve of his saxophone playing. Some of the best moments come from the interaction between Pullen and Adams, whose legacies left an indelible imprint on late 20th century jazz." (Steve Loewy, Allmusic)
"During 1960, bassist Charles Mingus led one of his finest bands, a pianoless quartet with Eric Dolphy (on alto, flute, and bass clarinet), trumpeter Ted Curson, and drummer Dannie Richmond. For this live concert, the band is augmented by the great tenor Booker Ervin for some stirring music. All of the music is memorable: "Wednesday Night Prayer Meeting," "Prayer for Passive Resistance," "What Love," "Folk Forms No. 1," and "Better Get Hit in Yo' Soul." The immortal pianist Bud Powell sits in on a fine version of "I'll Remember April" and Dolphy and Ervin in particular generate a great deal of heat during some of their solos." (Scott Yanow, Allmusic)
De tenorsaxofonist George Adams en de pianist Don Pullen ontmoetten elkaar in de seventies, toen ze samen in Mingus' band speelden. Sinds eind jaren '70 vormden ze een kwartet, dat toen dit album verscheen, in 1983, op z'n muzikale piek zat: dit wordt door velen als hun beste album beschouwd. Alles klopt hier: de composities, de solo's en de arrangementen vormen een passende puzzel die samen één van de sterkste postbopplaten van de vroege jaren '80 maken. Het spel is gevoelvol en energetisch en er zijn gelukkig geen vocalen van Adams. Op z'n tenor bouwt hij op naar kolkende crescendi zonder een moment z'n controle te verliezen. Drummer Dannie Richmond and bassist Cameron Brown lijken hierdoor extra geïnspireerd. (vrije vertaling van Allmusic-recensie van Steven Loewy)
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
