"Pianist McCoy Tyner and tenor-saxophonist Joe Henderson had not recorded together in over two decades when they finally met up for this Chesky CD. With strong assistance from bassist Ron Carter and drummer Al Foster, Tyner and Henderson make for a perfect team on four originals by group members (including the tenor's classic "Recorda Me") and four superior standards. The advanced hard bop music is as rewarding as one would expect". (Scott Yanow, Allmusic).
"Altoist Frank Morgan explores his bebop roots on this infectious set, playing six bop-era standards (four by his idol Charlie Parker) and "Skylark." With stimulating support from pianist Mulgrew Miller, bassist Ron Carter and drummer Al Foster, Morgan pays tribute to Bird, yet does not copy him (although he has the ability to sometimes sound very similar to Parker). This spontaneous session (which includes such songs as "Yardbird Suite," "Scrapple From the Apple" and "Star Eyes") has its subtle surprises and is often hard-swinging. Recommended." (Scott Yanow, Allmusic)
Opname: 1980-2007
Een ware jazz-supergroep. De plaat bevat over het algemeen vrij behoudende hardbop, die helaas niet het onderste uit de kan haalt, qua bevlogenheid, intensiteit en vernieuwing. 't Is allemaal wel OK, maar de verwachtingen zijn natuurlijk hoog.
Opgenomen op 23 oktober 1983 in de Congreshal van Warschau. Voor een Immortal-DVD van verrassend goede beeld- en geluidskwaliteit. Line-up: Miles Davis (tpt, synth); Bill Evans (ss, ts, fl); John Scofield (g); Robert Irving III (synth); Darryl Jones (el-b); Al Foster (d); Mino Cinelu (perc). Davis was at the peak of what many were calling his 'comeback', following the benchmark album "The Man With The Horn" and its successors. This concert was deftly shot in Warsaw, when Davis gathered an astonishing ensemble of young musicians and began working out ultimate implications of the jazzrock fusion he'd pioneered in the 1970's. The show is filled with beautiful moments of interplay among Davis and his ensemble, which includes an amazing array of stalwarts and jazz stars-to-be. The funk is alway sthere - but the filigree and delicacy of the improvising takes us to unexpected new places. And through it all we hear the brooding, explosive, always original sound of Miles's horn.
Uit 1999. Sinds jaren '60 actieve vibrafonist met sterke jonge cast: Kenny Garrett (as), Geri Allen (p), Christian McBride (b) en Al Foster (d). In mainstram-postboppaden, soli van vooral Kenny en Bobby tillen de plaat boven 't maaiveld uit.
Opname: 2006
Opname, gemaakt tijdens het Munich Summer Piano Festival in 1987. Hancock, sinds eind jaren '60 vooral bekend van vele fusionprojecten, keert hier terug naar de basis van het pianotrio. Met Buster Williams en Al Foster speelt hij drie lange stukken, waarin Hancock laat horen nog immer een fantasierijk pianist te zijn, die steeds weer originele oplossingen verzint, uitgaande van de thematische basisgegevens. Williams valt op met zijn diepe warme, meermalen zoemend glijdende noten.
Album uit 2000. Deze Kroatische gitarist is met z'n gedempte doch heldere toon op z'n electrische gitaar en z'n occassionele uitstapjes naar gitaarsynth, duidelijk een Metheny-adept. Met 't gelouterde duo Reggie Workman (b) en Al Foster (d)
Uit 1994. Prettige postbop, niet meer en niet minder, met redelijk wat spannende solo's van aan elkaar gewaagde musici Lakatos (ts, ss, hier o.a. bekend van werk met Masha Bijlsma), Kirk Lightsey (p), George Mraz (b) en Al Foster (d).
Album uit 1994. Pianist Kikoski's enige uitgave voor een groot label, met o.a. een originele bewerking van John Coltranes "Giant Steps". Met ritmesectie Essiet Essiet (b) en Al Foster (d).
Onze website en deze zoekfunctie is vernieuwd en we werken er op dit moment hard aan om de laatste puntjes op de i te zetten. Mis je bepaalde functionaliteiten, dan vind je hieronder tijdelijk nog de link naar oude zoekfunctie.
